Η ΤΑΠΕΙΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΝΣΑΡΚΩΣΗΣ ΚΑΙ Η ΕΥΣΠΛΑΧΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΘΟΥΣ, Κείμενα θεολογίας (2003-2019). Ιωάννης Σπιτέρης

«Ο Φραγκίσκος μελετούσε αδιάλειπτα τα λόγια του Κυρίου και δεν έπαυε να έχει μπροστά του τα έργα του Κυρίου. Πάνω απ’ όλα, όμως, η τα­πεινότητα της Ενσάρκωσης και η αγάπη του Πάθους, του είχαν εν­τυ­πωθεί βαθειά στη μνήμη ώστε δύσκολα μπορούσε να σκεφθεί κάτι άλλο» (Fonti Francescane, 467). Απ’ αυτή τη μαρτυρία για τον άγιο, ως πρόσ­κληση μίμησης για ένα θεολόγο, ιδιαίτερα φραγκισκανό, επιλέγει ο τίτλος αυτού του βιβ­λίου.     

Η έκδοση περιέχει μια επιλογή θεολο­γι­κών κει­μέ­νων (10 εισηγήσεων, 12 ομιλιών και 4 άρθρων) του Σεβ. του Ιωάννη Σπιτέρη, στα ελληνικά, τα χρόνια της επισ­κο­πι­κής του διακο­νίας: από το Σεπτέμβριο του 2003 έως τον Απ­ρί­λιο του 2019. Λόγω της διασ­πο­ράς της έντυπης, ηλεκ­τρο­νι­κής ή και μη δημοσίευσής τους, συγ­κεν­τρώ­θηκαν ως θεολο­γι­κά ανάλεκτα του γράφοντα.

Στο εξώφυλλο και στο οπισθόφυλλο του βιβλίου υπάρχουν δυο συνθέσεις του διακριτικού συμβόλου των φραγκισκανών.

 Στη φραγκισκανή πνευματικότητα το TAU (τελευταίο γράμμα του εβ­ραϊ­κού αλ­φά­βητου και απεικόνιση του ελ­λη­νι­κού Τ), σύμ­βο­λο του σταυρού του Χριστού, εκ­φράζει την πε­ποίθηση των φραγ­­­κισ­κα­νών μονα­χών και μο­να­ζουσών ότι μόνο στο σταυρό του Χριστού υπάρχει σω­τη­ρία για τον άν­θρω­πο. Απ’ αυτή την πε­ποί­θη­ση πη­γά­ζει η αρωγή στον Ιησού πάσ­χον­τα στο πρό­σω­πο των φτωχών. Χα­ρακ­τη­ρισ­τι­κό της φραγ­κισ­κανής κλήσης είναι η επι­δίω­ξη της απ­λό­τητας με το να γίνεσαι ελάχιστος.

Περισσότερες πληροφορίες ΕΔΩ