-
Η ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ. Matta El-Maskin
Ο Matta el-Maskin, ιερομόναχος της κοπτικής ορθόδοξης Εκκλησίας, γνωστός με τα συγγράμματα και τις μελέτες του πάνω στο μοναχισμό της Ανατολής, μετά το πόνημα: «Συμβουλές για την προσευχή», μας παραχώρησε το δικαίωμα της έκδοσης στα ελληνικά των στοχασμών του πάνω στο Άγιο Πνεύμα.
Στις σελίδες που ακολουθούν, παραθέτουμε, σε μετάφραση από τα γαλλικά, τις σκέψεις του γύρω από τη διδασκαλία της ορθόδοξης Θεολογίας και την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος κατά τη διακονία των Μυστηρίων μέσα στη ζωή της Εκκλησίας.
-
ΘΕΕ, ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ; Enzo Bianchi
Πού ήταν, πού είναι ο άνθρωπος;
Πού ήταν, πού είναι η ανθρωπιά του;
Αυτό είναι το αληθινό ερώτημα, που οι χριστιανοί θα έπρεπε να θέσουν.
Και μάλιστα, να θέσουν το ίδιο ερώτημα που απηύθυνε ο Θεός στον άνθρωπο μετά την πτώση:
«Άνθρωπε, πού είσαι;»
-
ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ, Chiara Lubich
Η παρούσα έκδοση είναι μια μαρτυρία της πρακτικής μελέτης του θείου Λόγου, του “Λόγου της Ζωής”, δηλαδή του Ευαγγελίου, μια πρακτική που χαρακτηρίζει το κίνημα των Φοκολάρι ήδη από την αρχή της πορείας του. Η ιδρύτρια του κινήματος παρουσιάζει την εφαρμογή του Ευαγγελίου στην καθημερινή ζωή, εξηεί την ιδιαιτερότητά της πάνω στη βάση της μεγάλης Παράδοσης της Εκκλησίας, σχολιάζει την αξία και την αποτελεσματικότητά της.
-
ΜΕΛΕΤΕΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ, Chiara Lubich
Με Πρόλογο της α.α. Βαρθολομαίου Οικουμενικού Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως
Η Chiara Lubich (1920-2008) ίδρυσε το γνωστό «Κίνημα των Φοκολάρι», το 1943. Θεωρείται μια από τις σπουδαιότερες πνευματικές προσωπικότητες του 20ου αιώνα. Εργάστηκε και αγωνίστηκε στο πεδίο της χριστιανικής πνευματικότητας, της ειρήνης, του οικουμενισμού, του διαλόγου μεταξύ ανθρώπων διαφορετικών θρησκευτικών παραδόσεων και του διαλόγου μεταξύ χριστιανών και μη πιστευόντων.
Τιμήθηκε με το βραβείο Templeton (Λονδίνο 1977), με το βραβείο Education pour la Paix (Παρίσι 1996) και άλλα. Έχει αναγνωριστεί ως Επίτιμος Δημότης σε πολλές πόλεις της Ιταλίας και στο Μπουένος Άιρες. Προώθησε ακούραστα τον πολιτισμό της ενότητας και της αδελφοσύνης.
Έχει εκδώσει 58 βιβλία με περισσότερες από 220 εκδόσεις και επανεκδόσεις, ενώ πολλά από αυτά έχουν μεταφραστεί σε είκοσι και πλέον γλώσσες.
-
ΜΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΦΤΩΧΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΦΤΩΧΩΝ. Πάπας Φραγκίσκος
Συνέντευξη εφ’όλης της ύληςστον π. Αντόνιο Σπαντάρο
Μετάφραση από τα ιταλικά Θεόδωρος Κοντίδης
Επίμετρο Σταύρος Ζουμπουλάκης
-
ΜΙΑ ΗΘΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ, Otto Hermann Pesch
Ό Θεός έπλασε τα παιδιά Του ελεύθερα. Τούς έδωσε, όμως, τις Δέκα εντολές τις όποιες ό Ιησούς Χριστός όχι μόνο δεν αγνόησε αλλά διεύρυνε πνευματικά.
Οι μαθητές του Χριστού γνωρίζουν ότι εξαρτώνται από το Δεκάλογο. Συχνά, μάλιστα, προσλαμβάνουν την εξάρτηση αυτή σαν βάρος και περιορισμό ή αισθάνονται κάπως μειονεκτικά σέ σχέση με τούς μη χριστιανούς, οι όποιοι διάγουν φαινομενικά ευκολότερη ζωή.
Μήπως ή «ελευθερία των παιδιών του Θεού» τελειώνει με το Δεκάλογο;
-
Ν’ΑΓΑΠΑΣ. ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ, Μιχαήλ Κουάστ
ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥΣ
Κανένα βιβλίο δεν είναι ποτέ δυνατό ν’ αντικαταστήση την έξυπνη διαπαιδαγώγηση και το γεμάτο αγάπη ενδιαφέρον ενός παιδαγωγού. Δυστυχώς πολλοί νέοι δεν έχουν την ευτυχία να συναντήσουν στη ζωή τους τον πατέρα ή τον μεγαλύτερο αδελφό ή φίλο, που θα τους βοηθήσουν αποτελεσματικά στην ανάπτυξή τους. Το βιβλίο τούτο έχει ακριβώς γραφτή γι’ αυτούς, και προσπαθεί ν’ αναπληρώση αυτή τη σοβαρή έλλειψη.
Οι παιδαγωγοί επίσης θα’ βρουν — το ελπίζομε — μέσα στις σελίδες αυτές, μερικά δεδομένα που θα τους βοηθήσουν να εμβαθύνουν στις γνώσεις τους για τούς εφήβους και κάποιους προσανατολισμούς ή στοιχεία μεθόδου που θα τους οδηγήσουν στην εργασία τους. “Αν μάλιστα διαβαστή συγχρόνως από παιδαγωγούς και νέους, το ημερολόγιο του Δημήτρη θα χρησιμεύση για να ζωντανέψη και να παρατείνη ανάμεσα στους μεν και τους δε, τον καρποφόρο εμπιστευτικό διάλογο.
-
Ο ΑΓΙΟΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ ΤΗΣ ΑΣΙΖΗΣ, μτφ Ν. Καζαντζάκη
Ο Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης του J.Joergensen, σε μετάφραση και πρόλογος του Νίκου Καζαντζάκη.
-
Ο δρόμος του Σταυρού του Κυρίου και Σωτήρα μας Ιησού Χριστού, Romano Guardini
Λίγα λόγια για το βιβλίο από τον πρόλογο
Σε όποιον τον τελεί, ο Δρόμος του Σταυρού αποκαλύπτει πάντοτε νέους θησαυρούς. Πότε είναι η μια στάση που συγκινεί, πότε η άλλη. Για πολύ καιρό ίσως ένας πίνακας δεν θα λέει τίποτα, που όμως θα εμπνεύσει ξαφνικά, ύστερα από δεν ξέρω ποια θρησκευτική εμπειρία. Σκηνές φωτίζουν με τη μυστηριώδη φωτεινότητά τους χρόνια ολόκληρα … Όταν, κατά τον Δρόμο του Σταυρού εμπιστευόμαστε στον Ιησού τις δοκιμασίες του, τις ανησυχίες του, τις αμφιβολίες του, κερδίζουμε συχνά απρόσμενο φως, και ανέλπιστη παρηγοριά.
Αλλά αυτή η ευλάβεια προσφέρει, πριν απ’ όλα, ένα διπλό μάθημα.
Διδασκόμαστε πώς να συμπάσχουμε στα πάθη του Χριστού: βαδίζοντας μαζί Του, φέροντας τον σταυρό δίπλα Του, ανακαλύπτουμε την απέραντη αγάπη του Λυτρωτή, ενώ ταυτόχρονα ανακαλύπτουμε το μεγάλο μέγεθος των λαθών μας. Εκεί μαθαίνουμε τη μετάνοια, περιμένοντας, ποιος ξέρει; ίσως μια ολοκληρωτική επανόρθωση.
Μας διδάσκει επίσης πώς να νικάμε τον πόνο … Βλέποντας τον Ιησού μπροστά στα χειρότερα βάσανα, και του σώματος και της ψυχής, βλέποντάς τον να θριαμβεύει χάρη στην αγάπη του Πατέρα και των ψυχών μας, μαθαίνουμε να κάνουμε το ίδιο …
Πνευματικότητα
