ΠΕΡΙ ΝΟΕΡΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ, Αγ. Βικεντίου ντε Πωλ

Ο άγιος Βικέντιος ντε Πωλ υπήρξεν Απόστολος της Αγάπης, ζητιάνος της Αγάπης.

Ως συνεργάτες είχε τα πνευματικά του τέκνα: τους «Ιερείς της Αποστολής» (: τους ππ. Λα-ζαριστές)  και  τις «Αδελφές του Ελέους» — γνωστά τα δύο αυτά αδελφό Τάγματα στην Ελλάδα με την ευεργετική τους δράση (στη Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Σύρο και αλλού). Στενότατος συνεργάτης και βοηθός υπήρξεν η αγία Λουΐζα ντε Μαριγιάκ. Με αυτήν μοιράσθηκε «όλα τα κατορθώματα της Αγάπης του, όλες τις έγνοιες του, όλες τις δοκιμασίες του», πριν ο άγιος κοιμηθεί εν Κυρίω στις 27 Δεκεμβρίου 1660. Ο θάνατος του διέκοψε το ευεργετικό του έργο.

Ο αββάς Βικέντιος, όμως, γεννημένος για τον μύθο και για το όνειρο της παγκόσμιας αγάπης, υπήρξε και πνευματικός διδάσκαλος. Η συγγραφή, το κήρυγμα και η αποστολή ήσαν το τρίπτυχο της ζωής του: Είχε συμπληρώσει τα 72 και επισκεπτόταν ακόμη τη γαλλική ύπαιθρο ως ιεραπόστολος (ως ο πρώτος των «Ιερέων της Αποστολής» που ο ίδιος ίδρυσε). Η κηρυγματική δραστηριότητα του στηρίζει τα μέλη των κατά Τρίτη Ομιλιών του (1633-1660), κατηχεί τους υποψηφίους ιερείς (1628-1660)• καθοδηγεί πολλές κοινότητες Επισκεπτριών των Ασθενών (1622-1660). Η δύναμη του λόγου του είναι τέτοια, ώστε πολλές ομιλίες σηματοδοτούν μεγάλες στιγμές της επίγειας διακονίας τον.

Η συγγραφή των έργων του περιέχεται στα πολύτιμα ΑΠΑΝΤΑ. Λαμπροί μάρτυρες καταθέτουν τη μαρτυρία τους για τον γόνιμο πνευματικά νου του: «Όταν τον ακούμε με προσοχή κατά τις διαλέξεις του, έλεγε ο μεγάλος Bossuet, αισθανόμεθα ότι εκπληρώνεται σ’ αυτόν ο λόγος του Θεού». Και ο ίδιος ο Bossuet δεν δίσταζε να λέγει αποτεινόμενος προς τους Ιερείς της Αποστολής: «Ευτυχείς, σεις, να βλέπετε και να ακούτε καθημερινώς, έναν άνθρωπο γεμάτο από την αγάπη του Θεού».

Μέσα από τη διδαχή του αγίου διαφαίνεται και η μέριμνα του για την προσευχή. Ο άγιος της Αγάπης γνώριζε να προσεύχεται. Ο άγιος της Αγάπης ήταν ο άγιος της Προσευχής. Στο μικρό δε τούτο βιβλίο μεταφέρονται κάποια αποφθεγματικά κείμενα για τη νοερά προσευχή, την ενορατική προσευχή, ως πράξη και κατάσταση της εν Θεώ ζωής.