Μια συλλογή κειμένων που συντρόφευσαν «ηλεκτρονικά» την περίοδο της υποχρεωτικής αποστασιοποίησης για λόγους υγιεινής, συναποτελούν τις σελίδες αυτού του βιβλίου, αλλά που συνέχισαν και την επόμενη περίοδο. Όλοι γίναμε μάρτυρες της ποιμαντικής εφευρετικότητας επισκόπων και ιερέων για να είναι συνοδοιπόροι των ανθρώπων στη δοκιμασία του κορονοϊού. Ο καθολικός Αρχιεπίσκοπος Κερκύρας Σεβ. Ιωάννη Σπιτέρης, πατέρας και ποιμένας της καθολικής διασποράς στα Επτάνησα και στη Βόρειο Ελλάδα, καθιέρωσε μια μορφή επικοινωνίας μέσω της κοινωνικής δικτύωσης. Σ’ αυτό το βιβλίο συγκεντρώθηκαν όλα τα κείμενα που αναρτήθηκαν έχοντας ως σκοπό άλλοτε να επιμορφώσουν, άλλοτε να ανταποκριθούν σε μια κατάσταση, άλλοτε να είναι τροφή για σκέψη και προσευχή, άλλοτε αναδύεται η επιστημονική επάρκεια πραγμάτευσης απαιτητικών θεολογικών ζητημάτων και άλλοτε υπάρχει η αμεσότητα της εκλαΐκευσης. Μια κοινή παράμετρος, όπως διαπιστώνει αμέσως ο αναγνώστης, οδηγεί τα θέματα: είναι η συγκυρία, κάθε φορά, εκείνη που ωθεί τον ποιμένα να δηλώσει παρών εκμηδενίζοντας την απόσταση και την απομόνωση της περίστασης. Το πιο πλούσιο τμήμα του βιβλίου είναι το λειτουργικό. Όσοι επιθυμούν, μεταξύ των άλλων, μπορούν να βρουν υλικό για τις μεγάλες λειτουργικές περιόδους του έτους από θεολογική, ποιμαντική και ιστορική προσέγγιση. Το βιβλίο με τη θεματική του ποικιλία μπορεί να φανεί χρήσιμο στους ποιμένες, στους κατηχητές και σε όσους θέλουν να αυξήσουν την πίστη τους ή απλώς τη θρησκευτική τους παιδεία.

Από τον Πρόλογο

Ο θάνατος ενός παιδιού, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη δοκιμασία, φέρνει κοντά μας τον πόνο του Θεού. Ο Πατέρας κάθε αγάπης ανέχθηκε αυτό το σκάνδαλο στο πρόσωπο του Εσταυρωμένου. Κάθε φορά πού ή ζωή ξανασταυρώνεται από μια αρρώστια, ένα ατύχημα ή τον πόλεμο, και, κάτω από τα βλέμματα των γονιών του, όπως ο Χριστός κάτω από το βλέμμα της Μαρίας, ένα παιδί κλείνει τα μάτια για τελευταία φορά, 6 πόνος είναι θεϊκός, θεϊκή και ή αδυναμία απάλειψης του, όπως θεϊκή και ή παντοδυναμία πού άπ’ αυτό το αποκορύφωμα δυστυχίας κάνει ν’ ανατείλει μια Υπόσχεση, μια βεβαιότητα ύστερα, υπερφυσική. Βεβαιότητα πού κάνει την ανάσταση ήδη παρούσα κι όσοι απομένουν σε τούτη την κοιλάδα των δακρύων πρέπει να δώσουν τη μαρτυρία τους.

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥΣ

Κανένα βιβλίο δεν είναι ποτέ δυνατό ν’ αντικαταστήση την έξυπνη διαπαιδαγώγηση και το γεμάτο αγάπη ενδιαφέρον ενός παιδαγωγού. Δυστυχώς πολλοί νέοι δεν έχουν την ευτυχία να συναντήσουν στη ζωή τους τον πατέρα ή τον μεγαλύτερο αδελφό ή φίλο, που θα τους βοηθήσουν αποτελεσματικά στην ανάπτυξή τους. Το βιβλίο τούτο έχει ακριβώς γραφτή γι’ αυτούς, και προσπαθεί  ν’ αναπληρώση αυτή τη σοβαρή έλλειψη.

Οι παιδαγωγοί επίσης θα’ βρουν — το ελπίζομε — μέσα στις σελίδες αυτές, μερικά δεδομένα που θα τους βοηθήσουν να εμβαθύνουν στις γνώσεις τους για τούς εφήβους και κάποιους προσανατολισμούς ή στοιχεία μεθόδου που θα τους οδηγήσουν στην εργασία τους. “Αν μάλιστα διαβαστή συγχρόνως από παιδαγωγούς και νέους, το ημερολόγιο του Δημήτρη θα χρησιμεύση για να ζωντανέψη και να παρατείνη ανάμεσα στους μεν και τους δε, τον καρποφόρο εμπιστευτικό διάλογο.