ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ Ο ΚΟΣΜΟΣ, π. Αθανάσιου Αρμάου
ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ
ΕΥΓΝΩΜΟΝΩ ολόθερμα όλους εκείνους πού, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, με ώθησαν να δημοσιεύσω την ανθολογία ετούτη. Είναι καρπός μιας μακρόχρονης δημοσιογραφικής εργασίας, με κινητήρια δύναμη το διάλογο και τη δίψα για την αλήθεια. Ευγνωμονώ και σένα, περιστατικέ αναγνώστη, πού δέχεσαι να δώσεις λίγο από τον πολύτιμο χρόνο σου στις γραμμές ετούτες. Ελπίζω να μη σε απογοητεύσω. Αντίθετα θα θεωρήσω μεγάλη μου τιμή το διάλογο μαζί σου.
ΟΜΟΛΟΓΩ ότι αναρωτήθηκα πολύ για το σωστό τίτλο του βιβλίου: ποιος μπορεί να είναι ό κοινός παρονομαστής μιας σειράς άρθρων, μέσα σε τόσο διαφορετικές συνθήκες χρόνου και τόπου; Κι όταν κάποια Χριστούγεννα, μπροστά σε μια φτωχή φάτνη της Βηθλεέμ, «επιτέλους τον βρήκα», μου φάνηκε τόσο ταιριαστός, τόσο αληθινός, και πιο εύκολος από το περίφημο …αυγό του Κολόμβου.
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ, τα άρθρα πού ακολουθούν δεν είναι φανταστικές συνθέσεις, ούτε λογοτεχνικά παραμύθια. Όσο κι αν αντιπροσωπεύουν τόσο διαφορετικές καταστάσεις, δεν είναι ανεξάρτητα μεταξύ τους. Είναι αυθεντικά γεγονότα της ζωής και της καθημερινής πραγματικότητας, φωτογραφημένα από την ίδια τη φωτογραφική μηχανή: κεντρικός φακός ή ίδια χριστιανική συνείδηση, πού όλο και πιο έντονα ανακαλύπτει και διαπιστώνει ότι «οικογένεια μου είναι ό κόσμος».
ΕΚΔΟΤΗΣ: | ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΚΑΛΟΥ ΤΥΠΟΥ |
---|---|
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: | π. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΑΡΜΑΟΥ |
Σχετικά βιβλία
-
ΜΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΦΤΩΧΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΦΤΩΧΩΝ. Πάπας Φραγκίσκος
Συνέντευξη εφ’όλης της ύληςστον π. Αντόνιο Σπαντάρο
Μετάφραση από τα ιταλικά Θεόδωρος Κοντίδης
Επίμετρο Σταύρος Ζουμπουλάκης
-
Τ’ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΑΣ ΟΙ ΑΓΙΟΙ, π. Νικηφόρου Βιδάλη
Από τα πρώτα χρόνια της ζωής της η Εκκλησία ετίμησε ιδιαίτερα τους Αγίους, όλα εκείνα δηλαδή τα μέλη της που, πάνω στη γη, προσπάθησαν να βαδίσουν όσο πιο πιστά μπορούσαν στα ίχνη του Χριστού και τώρα μαζί του χαίρονται στη δόξα του Παραδείσου. Τιμώντας τους Αγίους η Εκκλησία αισθάνεται πιο στενά ενωμένη με τον Κύριο Ιησού, ο οποίος είναι η πηγή και η αρχή της χάριτος και της ζωής για το Λαό του Θεού.
-
ΘΕΕ, ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ; Enzo Bianchi
Πού ήταν, πού είναι ο άνθρωπος;
Πού ήταν, πού είναι η ανθρωπιά του;
Αυτό είναι το αληθινό ερώτημα, που οι χριστιανοί θα έπρεπε να θέσουν.
Και μάλιστα, να θέσουν το ίδιο ερώτημα που απηύθυνε ο Θεός στον άνθρωπο μετά την πτώση:
«Άνθρωπε, πού είσαι;»