ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΟΛΙΚΙΣΜΟΥ. Jean-Pierre Moiset
Κυκλοφόρησε στα ελληνικά, από τις εκδόσεις Πόλις, το βραβευμένο έργο του γάλλου καθηγητή σύγχρονης ιστορίας Jean-Pierre Moiset , «Η Ιστορία του Καθολικισμού». Στις 486 σελίδες του «χώρεσαν» με τρόπο ισορροπημένο και ενημερωτικό 2000 χρόνια της Εκκλησίας.
Ξεκινώντας από το έτος 30 ξετυλίγει το νήμα μιας ιστορίας τόσο σύνθετης όσο και το ίδιο το φαινόμενο της θρησκείας εν γένει.
Το βιβλίο καταφέρνει με ένα συναρπαστικό τρόπο να διαχειριστεί μια μακρά και σύνθετη ιστορική πορεία, χωρίς να κουράζει ή να μεροληπτεί. Η μετεγγραφή του στα ελληνικά είναι κατανοητή και καλογραμμένη και αυτό το οφείλει στους μεταφραστές του έργου π. Μιχ. Ρούσσο, Αιμίλιο Βαλασιάδη, Μάρκο Ρούσσο, Γιάννη Κώστα και την επιμέλεια του π. Θεόδωρου Κοντίδη και του Κωνσταντίνου Αγόρα. Το βιβλίο κλείνει με το ιδιαίτερα ενδιαφέρον επίμετρο του π. Θεόδωρου Κοντίδη, ο οποίος «εκ των έσω» (ανήκει στο τάγμα των Ιησουιτών Πατέρων), προχωρά στην εμβάθυνση του θέματος “η Εκκλησία ως υποκείμενο μέσα στην ιστορία”.
Προϊδεάζει το οπισθόφυλλο για το περιεχόμενο του βιβλίου :
Πώς ο Χριστιανισμός, που προέρχεται από τον Ιουδαϊσμό, αναπτύχτηκε στην Εγγύς Ανατολή, ανάμεσα σε άλλα μεσσιανικά ρεύματα; Πώς οργανώθηκε η Εκκλησία, πρώτα στην παρανομία και στη συνέχεια, από τον τέταρτο αιώνα, ως φορέας της επίσημης θρησκείας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας; Πόσες διαμάχες συγκλόνισαν τη χριστιανοσύνη στο διάβα της ιστορίας, και ποιες ήταν οι σχέσεις με τους αιρετικούς, τους Ιουδαίους και τους Μωαμεθανούς; Πώς το πρωτείο του Πάπα επιβλήθηκε ως μια ιδιομορφία του καθολικισμού; Πώς ζούσαν στον Μεσαίωνα οι απλοί πιστοί, οι μοναχοί, οι ιερείς ή οι επίσκοποι; Πώς καθορίστηκαν τα λειτουργικά τυπικά, η ευλάβεια προς τους αγίους; Τι απήχηση είχαν οι εκκλήσεις για σταυροφορία; Πώς αντιμετώπιζαν οι άνθρωποι τον φόβο του θανάτου; Πώς αντέδρασε η Εκκλησία στην εισβολή της νεωτερικότητας; Πώς εξαπλώθηκε ο Καθολικισμός στην Ασία, την Αφρική ή την Αμερική, εκεί που υπάρχουν σήμερα οι περισσότεροι πιστοί ;
| ΕΚΔΟΤΗΣ: | ΠΟΛΙΣ |
|---|---|
| ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: | JEAN-PIERRE MOISET |
| ΣΕΛΙΔΕΣ: | 486 |
| ΕΤΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ: | 2011 |
| ISBN: | 978-960-435-196-1 |
Σχετικά βιβλία
-
Η Πορεία 20 αιώνων του Λαού του Θεού, π. Μάρκου Φώσκολου
Από την εισαγωγή του βιβλίου
Για ένα οποιονδήποτε, η «Ιστορία της Εκκλησίας» είναι η καταγραφή μιας σειράς γεγονότων που συνέβηκαν μέσα στο τεράστιο διάστημα 20 αιώνων. Η καταγραφή αυτή θα γίνονταν με τον ίδιο τρόπο τόσο για την Εκκλησία όσο και για οποιονδήποτε άλλο ανθρώπινο οργανισμό! Για το χριστιανό, όμως, η «Ιστορία της Εκκλησίας» είναι η συνέχεια της Ιστορίας της Σωτηρίας που άρχισε ο Θεός με τον άνθρωπο, όταν τον κάλεσε από την ανυπαρξία στην ύπαρξη. Η Παλαιά Διαθήκη είναι πράγματι η αρχή της Ιστορίας της Σωτηρίας, αφού ξεπερνά τα στενά όρια μιας εθνικής ιστορίας και γίνεται πανανθρώπινη. Μέσα στην Παλαιά Διαθήκη, στην Καινή και στην Ιστορία της Εκκλησίας, μπορούμε να διακρίνουμε συνεχές το θεϊκό σχέδιο, που, μέρα με τη μέρα, χρόνο με το χρόνο, αιώνα με τον αιώνα χτίζεται κι ολοκληρώνεται. Δεν υπάρχει αμφιβολία, για το χριστιανό, πως η Ιστορία της Εκκλησίας ξεκίνησε χρονολογικά με το κήρυγμα των Αποστόλων αλλά συνεχίζει μια Ιστορία που άρχισε αιώνες πριν…
-
ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΔΟΚΙΜΙΑ, ΔΙΑΠΡΕΠΕΙΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΘΟΛΙΚΟΙ,π. Γρηγορίου
Μικρό πάνθεο διακεκριμένων Ελλήνων Καθολικών ανδρών διαφόρων εποχών, που με το ηθικό ανάστημα τους δόξασαν τα ελληνικά γράμματα, λάμπρυναν τον εκκλησιαστικό και πολιτικό βίο του τόπου και προήγαγαν με τη δραστηριότητα τους το φλέγον μέγα ενωτικό πρόβλημα. Γι’αυτό τους οφείλεται δίκαιος έπαινος της Πολιτείας και της Εκκλησίας.
Προσεχώς θα κυκλοφορήσει και άλλο παρόμοιο τεύχος με βιβλιογραφία άλλων διαπρεπών ανδρών, πού με την ποικιλόμορφη δραστηριότητα τους δόξασαν την Εκκλησία και την Πολιτεία. Το πάνθεο τέτοιων Ελλήνων Καθολικών ανδρών είναι πλούσιο σε μεγάλες προσωπικότητες, πού αποτελούν τιμή και δόξα για την Ελλάδα.
Π. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ
-
ΕΝΤΥΠΑ ΕΝΘΥΜΙΑ – ΤΕΚΜΗΡΙΑ ΛΑΪΚΗΣ ΕΥΛΑΒΕΙΑΣ, επιμέλεια Ιωάννης Ασημάκης
Τα εικονάκια είναι ένα ενθύμιο, ένα αναμνηστικό ενός θρησκευτικού γεγονότος. Ανήκουν τόσο στην λαϊκή όσο και στην υψηλή τέχνη. Ανεξάρτητα από το περιεχόμενό τους, ανήκουν τόσο στη ζωγραφική ως τέχνη όσο στη φωτογραφία και στην έντυπη τέχνη.
Το εικονάκι υπήρξε μέσο σύνδεσης για την ευλάβεια σε κάποιον άγιο, στην Παναγία, σε κάποιο μυστήριο της πίστης. Το εικονάκι απηχεί την θρησκευτική εμπειρία ενός αγίου που γίνεται εικόνα, δηλ. η ποιότητα της πίστης του αποτυπώνεται σε μια εικόνα.
Το εικονάκι είναι ένα σημείο υπόμνησης, δηλ. έχει τον δικό του τρόπο ανάγνωσης. Παρατηρώντας την εικόνα που απεικονίζεται στο εικονάκι έχουμε στοιχεία για τον πολιτισμό της λαϊκής ευλάβειας.
Τα εικονάκια υπήρξαν και μπορούν ακόμα να υποστηρίξουν την πίστη και να είναι μέσο εκκίνησης για προσευχή και για μια προσωπική σχέση με το Θεό. Ας μην ξεχνάμε ότι τα εικονάκια είχαν ως σκοπό να διατηρήσουν τον πιστό μέσα στην πίστη. Το εικονάκι ερμήνευσε την ιστορική εξέλιξη της Εκκλησίας και ως τέτοιο αποτελεί ένα ανεκτίμητο τεκμήριο.
Ως τεκμήρια λαϊκής ευλάβειας, φωτίζουν ενδιαφέρουσες πτυχές της ιστορίας της Καθολικής Εκκλησίας στη χώρα μας. Εκτίθεται, λοιπόν, μια επιλογή από εικονάκια, διπλής όψης, που κυκλοφόρησαν στην Καθολική Εκκλησία της Ελλάδας, προσπαθώντας να υπάρχουν δείγματα από τα περισσότερα μέρη της χώρας. Τα τεκμήρια έχουν διαχωριστεί με βάση το περιεχόμενο και τη χρήση έκδοσής τους. Στη συλλογή, η οποία αποτελείται από 420 τεκμήρια, συμπεριλήφθηκαν και μερικά παλαιά δίπτυχα ή τρίπτυχα ευλαβείας ή ικεσίας με τη μορφή κάποιου αγίου.
Περισσότερες πληροφορίες ΕΔΩ
-
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΦΑΛΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ. Διεθνής Θεολογική Επιτροπή
ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ
Η μελέτη του θέματος «Η Εκκλησία και τα σφάλματα του παρελθόντος» προτάθηκε στην «Διεθνή Θεολογική Επιτροπή» εκ μέρους του Προέδρου της, του Καρδιναλίου J. Ratzinger, εν όψει του εορτασμού του Ιωβηλαίου του έτους 2000. Για την ετοιμασία αυτής της μελέτης σχηματίστηκε μια Υποεπιτροπή αποτελούμενη από τον αιδεσ. Christofer Begg, τον Πανοσ. Bruno Forte (πρόεδρο), τον αιδεσ. Sebastian Karotemprel, S.D.B., τον πανοσ. Roland Minnerath, τον αιδεσ. Thomas Norris, τον αιδεσ. P. Rafael Salazar Cardenas, M.Sp.S. και από τον πανοσ. Anton Strukelj. Οι γενικές συζητήσεις πάνω σ’ αυτό το θέμα έγιναν σε πολυάριθμες συναντήσεις της Υποεπιτροπής και κατά τη διάρκεια των εν απαρτία συνεδριάσεων αυτής της ίδιας της Διεθνούς Θεολογικής Επιτροπής, που έγιναν στη Ρώμη το 1998 και το 1999. Το παρόν κείμενο ενεκρίθη σε συγκεκριμένη διατύπωση, με τη γραπτή ψήφο της Συνόδου για τη Διδασκαλία της Πίστης και του Προέδρου της, ο οποίος στη συνέχεια έδωσε τη συγκατάθεσή του για τη δημοσίευση.
