ΕΛΛΗΝΕΣ ΙΗΣΟΥΪΤΕΣ (1560-1773), Μάρκος Ρούσσος -Μηλιδώνης
Η μελέτη για το τάγμα του Ιησού στον Ελληνικό χώρο, που άρχισα πριν τέσσερα χρόνια με πολλές δυσκολίες αλλά και με την πεποίθηση ότι θα έφτανε σε αίσιο τέλος, ολοκληρώνεται με την έκδοση του τρίτου αυτού τόμου αφιερωμένου στους Έλληνες Ιησουίτες της περιόδου 1563-1773.
Με χορηγό το Δήμο Άνω Σύρου, ο πρώτος τόμος δημοσιεύτηκε το 1989 στα πλαίσια μιας μεγάλης πολιτιστικής εκδήλωσης για το Αιγαίο. Φέρει τον τίτλο “Ιησουίτες του 17ου και 18ου αιώνα περιγράφουν το Αιγαίο”. Περισσότερο από το τάγμα του Ιησού, στις 159 σελίδες του τόμου αυτού προβάλλεται το Ελληνικό Αρχιπέλαγος. Η μεγάλη μας θάλασσα με τα διάσπαρτα νησιά και τα ατέλειωτα ακρογιάλια στα οποία γεννήθηκε ένας από τους πιο πρώιμους και λαμπρούς πολιτισμούς της Ευρώπης.
Την εισαγωγή περί της “Περιηγητικής Λογοτεχνίας”, στην οποία ανήκουν οι δημοσιευόμενες σε ελληνική μετάφραση 16 εκθέσεις, ακολουθούν “Αίγα λόγια” για το τάγμα του Ιησού.
Τα εισαγωγικά σε κάθε κεφάλαιο σημειώματα αναφέρονται στη ζωή και στο έργο των συγγραφέων: γάλλων, ιταλών και ενός γερμανού. Δυο από τις αναφορές παραδόθηκαν ανώνυμες.
Τη μερίδα του λέοντος στις δημοσιευόμενες εκθέσεις έχουν οι Κυκλάδες, κέντρο επί Τουρκοκρατίας του Ελληνικού Καθολικισμού, στο οποίο λειτούργησαν 4 από τις 10 Ιησουίτικες μονές στον ελληνόφωνο χώρο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Όμως, τα ενδιαφέροντα των συγγραφέων, που λόγω της μακράς παραμονής τους στη Νάξο, Θήρα, Τήνο και Σύρο, γνώριζαν το Αρχιπέλαγος καλύτερα από τους περαστικούς ταξιδιώτες, δεν περιορίζονταν στις Κυκλάδες και στις καθολικές τους κοινότητες. Επεκτείνονταν σε μικρά και άσημα νησιά όπως η Ρήνεια, η Στάντζα, η Τένεδος, η Ανάφη και τα λησμονημένα Μοσχονήσια στην μικρασιατική ακτή.
| ISBN: | 960-85094-8-3 |
|---|---|
| ΕΚΔΟΤΗΣ: | Κ.Ε.Ο. |
| ΣΕΛΙΔΕΣ: | 366 |
| ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: | ΜΑΡΚΟΣ ΡΟΥΣΣΟΣ-ΜΗΛΙΔΩΝΗΣ |
Σχετικά βιβλία
-
Έλληνες Καθολικοί στις τέχνες, τις επιστήμες, το δημόσιο βίο (19ο-20ο αιώνα). Ιωάννης Ασημάκης
Σκοπός του παρόντος λεξικού είναι, κατά κάποιο τρόπο, να ολοκληρώσει την προσπάθεια που άρχισε το 2011 με τις δυο βιβλιογραφίες, θεολογίας και ιστορίας, και το λεξικό καθολικών κληρικών στην Ελλάδα. Όπως και σ’ εκείνη την τριλογία έτσι και τώρα, η πρωτοβουλία είναι καθαρά εγχειριδιακή, δηλ. να παρέχει τα ερευνητικά εργαλεία, τις πηγές για περαιτέρω συστηματική μελέτη του καθολικισμού στην Ελλάδα. Με την παρούσα μελέτη, η στόχευση είναι να καταδειχθεί η πολύμορφη παρουσία του καθολικού στοιχείου στις τέχνες, τα γράμματα και το δημόσιο βίο πλήρως ενταγμένου στην ελληνική κοινωνία και καθόλου διαφοροποιούμενου εξαιτίας του δόγματος.
Τα πρόσωπα που καταγράφονται εντάχθηκαν ως Έλληνες καθολικοί, όχι με βάση τη ζωντάνια της σχέσης τους με την Καθολική Εκκλησία αλλά με το ότι ανατράφηκαν μέσα στο περιβάλλον της Καθολικής Εκκλησίας ή κάποια στιγμή ασπάστηκαν το καθολικό δόγμα. Μια δεύτερη εύλογη επισήμανση είναι ότι ενώ πολλοί είναι αλλοδαπής καταγωγής ή προέλευσης, θεωρούνται Έλληνες, στο φρόνημα, στη συνείδηση, στη νοοτροπία και όχι σπάνια στην υπηκοότητα.
Και ενώ υπάρχουν αναφορές σε Έλληνες καθολικούς σε δημοσιεύσεις τοπικού, γεωγραφικά, χαρακτήρα, λείπει από την ελληνική βιβλιογραφία μια μονογραφία που να τους περιλαμβάνει σε πανελλαδικό επίπεδο.
Η έκδοση παρουσιάζει 137 πρόσωπα.
Περισσότερες πληροφορίες ΕΔΩ
-
SOURCES CHRETIENNES, Ελληνική και λατινική συμβολή στον ευρωπαϊκό πολιτισμό, Επιμέλεια Σταύρος Ζουμπουλάκης-Pierre Salembier
Υπάρχουν ορισμένα συνέδρια που η πρώτη και κύρια αξία τους βρίσκεται στο γεγονός ότι έγιναν. Ως τέτοιο λογαριάζω και το συνέδριο με το οποίο θελήσαμε να τιμήσουμε τη συλλογή Sources Chretiennes (Αθήνα, 23-25 Φεβρουαρίου 2018): Γάλλοι και Έλληνες, Καθολικοί και Ορθόδοξοι, συναντιούνται και συζητούν για τους Λατίνους και τους Έλληνες Πατέρες, χωρίς ομολογιακή διάθεση και προειλημμένες θεολογικές απόψεις, με επιστημοσύνη και βαθιά γνώση των κειμένων. Δεν πρόκειται για ένα τυπικά πατρολογικό συνέδριο, αλλά πολύ περισσότερο για ένα συνέδριο που θέλει να αναδείξει τη σημασία των συγγραφέων αυτών και των έργων τους στον κοινό ευρωπαϊκό πολιτισμό.
Σταύρος Ζουμπουλάκης(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
-
ΑΓΓΕΛΑ. Το Ιστορικό Διήγημα για τον Απαγχονισμό του Επισκόπου Σύρας Ιωάννη Κάργα. Γεώργιος Ξενόπουλος τ.Ι.
Το Ιστορικό Διήγημα του Γεωργίου Ξενόπουλου τ.Ι.
Για τον Απαγχονισμό του Επισκόπου της Σύρας Ιωάννη Α. Κάργα (1607-1617)
ΑΓΓΕΛΑ
Με σχόλια και σημειώσεις του Μάρκου Ν. Ρούσσου – Μηλιδώνη
…Το διήγημα αυτό άρχισε να εκδίδεται στο υπ’ αριθμόν 4317 τεύχος του Φεβρουαρίου 1939, και συνεχίστηκε ανελλιπώς ως τον αριθμό 4451 του Μαΐου 1941. Τότε, και ως τον Μάιο του 1946, η κυκλοφορία του περιοδικού διακόπηκε από τις Αρχές Κατοχής.
Οι τρεις τελευταίες συνέχειες δημοσιεύτηκαν στους αριθμούς 4559, 4566 και 4572 του επανεκδοθέντος «Αγγελιαφόρου», με αντίστοιχες χρονολογίες έκδοσης τους μήνες Μάιο, Ιούνιο και Ιούλιο 1946.
Τις συνέχειες της «Άγγελας», “best seller” των Συριανών για μία σχεδόν πενταετία, υπέγραφε ο Γ. Ξενόπουλος με το ψευδώνυμο «Ξέργιος», χρησιμοποιώντας το πρώτο κεφαλαίο γράμμα του επωνύμου του και τα 5 πεζά γράμματα του βαπτιστικού του ονόματος.
Η απήχηση της «Άγγελας» στα πέτρινα χρόνια της έκδοσής της, ήταν πολύ μεγάλη. Πολλοί, μάλιστα, ήταν εκείνοι που ζητούσαν την επανέκδοσή της σε ένα τόμο.
Φαίνεται ότι για οικονομικούς κυρίως λόγους, η επιθυμία τους δεν εκπληρώθηκε…
Από την εισαγωγή του βιβλίου
-
Η «ΠΕΡΙΚΛΕΙΣΤΗ» ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ, Καθολικά Σχολεία και Γυναικεία Εκπαίδευση στην Ελλάδα του 19ου Αιώνα, το Σχολείο του Τάγματος του Αγίου Ιωσήφ της Εμφανίσεως στην Αθήνα (1856-1893)
Το παρόν βιβλίο αναφέρεται στην εκπαίδευση που παρείχαν στην Ελλάδα τα σχολεία των καθολικών μοναστικών εκπαιδευτικών ταγμάτων μέσα από το παράδειγμα του σχολείου του τάγματος του Αγίου Ιωσήφ της Εμφανίσεως στην Αθήνα το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Η ιστορία του συγκεκριμένου σχολείου παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αφού είναι το πρώτο καθολικό μοναστικό τάγμα που εξασφαλίζει άδεια λειτουργίας ενός σχολείου για κορίτσια στην περιοχή της Αθήνας, σ’ ένα νομικό πλαίσιο ακόμα αρκετά ασαφές για την εκπαίδευση των θηλέων. Τα εκπαιδευτικά, τα πολιτικά και τα πολιτισμικά διακυβεύματα που ανακόπτουν το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα γύρω από την λειτουργία του σχολείου, παράλληλα με την ανάπτυξη και την συγκρότηση του νεοπαγούς ελληνικού κράτους και του εκπαιδευτικού του συστήματος αποτελούν τον κεντρικό πυρήνα της έρευνας.
Η έννοια της “περίκλειστης” εκπαίδευσης αναφέρεται ακριβώς στον κλειστό χαρακτήρα που έτσι και αλλιώς τα καθολικά σχολεία εν γένει είχαν, αλλά και στην αμυντική στάση που το σχολείο του Αγίου Ιωσήφ αναγκάστηκε να κρατήσει εξαιτίας της δύσκολης συχνά συμβίωσής του με τους κρατικούς θεσμούς. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
