«ΟΔΗΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΗΧΗΣΗ», Ποντιφικό Συμβούλιο για την Προώθηση του Νέου Ευαγγελισμού
Η αγιοσύνη είναι η καθοριστική λέξη που μπορούμε να προφέρουμε παρουσιάζοντας ένα νέο Οδηγό για την κατήχηση. Η αγιοσύνη γίνεται προάγγελος ενός προγράμματος ζωής που καλούνται και οι κατηχητές να επιδιώξουν με σταθερότητα και πιστότητα. Κατ’ αυτή την δεσμευτική πορεία δεν είναι μόνοι. Η Εκκλησία, σε κάθε μέρος της γης, μπορεί να παρουσιάσει πρότυπα κατηχητών και κατηχητριών που έφθασαν στην αγιοσύνη ακόμη και στο μαρτύριο ζώντας κάθε μέρα τη διακονία τους. Η μαρτυρία τους είναι γόνιμη, και επιτρέπει ακόμη και στις μέρες μας να σκεπτόμαστε ότι ο καθένας από μας μπορεί να κατορθώσει αυτή την περιπέτεια ακόμη και μέσα στη σιωπηρή αφοσίωση, την κοπιαστική και ενίοτε αγνώμονα του να είναι κατηχητής.
(από την παρουσίαση)
| ISBN: | 978-618-84916-6-3 |
|---|---|
| ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ | 21×14 |
| ΕΚΔΟΤΗΣ: | ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΚΑΛΟΥ ΤΥΠΟΥ |
| ΕΤΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ: | 2022 |
| ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: | ΠΕΤΡΟΣ ΑΝΔΡΙΩΤΗΣ |
| ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ | π. Σεβαστιανός Ροσσολάτος, Αρχιεπίσκοπος |
| ΣΕΛΙΔΕΣ: | 262 |
| ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: | Ποντιφικό Συμβούλιο για την Προώθηση του Νέου Ευαγγελισμού |
Σχετικά βιβλία
-
«Μίλα μου. Ποιητικές προσευχές» επιμ. Ιωάννης Ασημάκης
Εκλογές πνευματικών κειμένων που με την κομψότητα του λεξιλογίου και το βάθος μιας θρησκευτικής συνομιλίας θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε ποιητικές προσευχές.
Προέρχονται από ανθρώπους που δεν απέχουν πολύ από τη σύγχρονη εποχή και με την εξωτερίκευση αυτών των λόγων, μας τρέφουν για στοχασμό, για προσευχή, εν τέλει για μίμηση προσωπικής συζήτησης πίστεως.
Πρόσωπα διαφορετικής προέλευσης αλλά με κοινή την αυθεντικότητα στην εμπειρία πίστης και στην ωραιότητα της γλώσσας αποτύπωσής της.
-
«Κατηχήσεις του Πάπα Φραγκίσκου για την Οικογένεια»
Η σημερινή κατήχηση είναι σαν την πόρτα εισόδου σε μια σειρά στοχασμών πάνω στη ζωή της οικογένειας, την πραγματική ζωή της, με τους χρόνους της και τα γεγονότα της. Πάνω σ’ αυτή την πόρτα εισόδου είναι γραμμένες τρεις λέξεις, που έχω ήδη χρησιμοποιήσει μερικές φορές. Και αυτές οι λέξεις είναι: «επιτρέπεται;», «ευχαριστώ», «συγγνώμη». Πράγματι, αυτές οι λέξεις ανοίγουν τον δρόμο για να ζούμε καλά μέσα στην οικογένεια, για να ζούμε με ειρήνη. Είναι λόγια απλά, αλλά δεν είναι τόσο απλό να τα βάλεις σε πράξη! Περικλείουν μια μεγάλη δύναμη: τη δύναμη να διαφυλάττεις το σπίτι, ακόμη και μέσα σε χίλιες δυσκολίες και δοκιμασίες. Η έλλειψή τους όμως, σιγά-σιγά ανοίγει ρήγματα που μπορεί να το κάνουν ακόμη και να γκρεμίσει. (14)
-
ΣΥΝΟΨΗ, Κατήχηση της Καθολικής Εκκλησίας
«Η Σύνοψη, την οποία τώρα παρουσιάζω στην παγκόσμια Εκκλησία, είναι πιστή και βέβαιη περίληψη της Κατήχησης της Καθολικής Εκκλησίας. Αυτή εμπεριέχει, με τρόπο συνοπτικό, όλα τα ουσιαστικά και θεμελιώδη στοιχεία της πίστης της Εκκλησίας, έτσι ώστε να αποτελεί, όπως επιθυμούσε ο Προκάτοχος μου, ένα είδος οδηγού, ο οποίος επιτρέπει στα πρόσωπα που πιστεύουν ή δεν πιστεύουν, να συλλέξουν με μια συνολική ματιά, το πανόραμα της καθολικής πίστης».
Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ’
-
«Πες μου τι ψέλνεις, θα σου πω τι πιστεύεις!» Ζωζέφ Ακεψιμάς
Λειτουργικές, βιβλικές, θεολογικές και ιστορικές μελέτες σχετικά με τη Θεία Λατρεία,
την εκκλησιαστική μουσική και τα άσματα της Θείας Λειτουργίας στην Καθολική ΕκκλησίαΟι στίχοι και η μουσική των ασμάτων, τα οποία χρησιμοποιούμε, εκφράζουν και φανερώνουν τι πιστεύουμε και με ποιο τρόπο πιστεύουμε (ποιες είναι οι αναπαραστάσεις που έχουμε για τον Θεό), και συνάμα, διαμορφώνουν την πίστη μας: Πες μου τι ψέλνεις, θα σου πω τι πιστεύεις!
Η εκκλησιαστική μουσική και τα άσματα της Καθολικής Εκκλησίας αποκτούν το πλήρες νόημα τους μέσα στο πλαίσιο της Θείας Λατρείας. Έχουν, όπως όλα τα στοιχεία, τα οποία συμμετέχουν στη Θεία Λατρεία, συμβολικό χαρακτήρα και δεν είναι αυτοσκοπός: δεν ψέλνουμε, για να ψάλουμε, διότι μας αρέσει η μουσική ή για να κάνουμε ρεσιτάλ με την ευκαιρία μίας Λειτουργίας! Ψέλνουμε «για κάτι άλλο».
Η λειτουργική μεταρρύθμιση της Β’ Συνόδου του Βατικανού δεν άλλαξε μόνο τη γλώσσα από τα λατινικά στην καθομιλουμένη. Έφερε στο φως μία θεολογική αντίληψη της Θείας Λατρείας, πιο κοντά στην Παράδοση, με πολλά πρακτικά αποτελέσματα. Ένα από αυτά είναι η κατανόηση του ρόλου της εκκλησιαστικής μουσικής και των ασμάτων, όχι μόνο σαν στολίδι για «ωραίες τελετές», αλλά ως «αναπόσπαστου μέρους της Θείας Λατρείας», το οποίο πρέπει συνεπώς να είναι «στενά συνδεδεμένο με τις λειτουργικές πράξεις».
Ο σκοπός αυτού του βιβλίου είναι να βοηθήσει την «ενεργό συμμετοχή των πιστών» με την κατανόηση κάθε λειτουργικής πράξης της Θείας Λειτουργίας, δίνοντας το νόημα της, ρίχνοντας μια ματιά στην ιστορία της και διατυπώνοντας πρακτικές οδηγίες για τη σωστή εκτέλεση των κατάλληλων κάθε φορά ασμάτων. Παραθέτοντας επίσης μερικές σκέψεις σχετικά με τον ρόλο των συμβόλων, της μουσικής και των τελετουργιών στην ανθρώπινη ζωή.
Το βιβλίο απευθύνεται σε όσους ασχολούνται με τη Θεία Λατρεία και την εκκλησιαστική μουσική (ιερείς, εμψυχωτές κτλ.), αλλά και σε όλους τους πιστούς.
Ο Ζωζέφ Ακεψιμάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1940. Στα 18 του χρόνια έφυγε για σπουδές στη Γαλλία όπου διαμένει μόνιμα από τότε. Πτυχιούχος της Κλασσικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης (Παρίσι), προετοίμασε το διδακτορικό του με θέμα «Η έννοια του ενθουσιασμού στον Πλάτωνα». Σπούδασε επίσης Φιλοσοφία και Θεολογία της Λειτουργικής. Έκανε μουσικές σπουδές (ανώτερα θεωρητικά και διεύθυνση χορωδίας). Εδώ και 56 χρόνια ασχολείται αποκλειστικά με τη μουσική ως συνθέτης και ενορχηστρωτής. Έχει γράψει πάνω από 800 λειτουργικά άσματα τα οποία ψάλλονται στις εκκλησίες των γαλλόφωνων χωρών. Πολλά από τα άσματα του έχουν μεταφραστεί στα ιταλικά, γερμανικά, αγγλικά, νορβηγικά και ελληνικά. Έχει συνθέσει 500 παιδικά τραγούδια για τα σχολεία και για την κατήχηση. Στην Ελλάδα συνέθεσε περίπου 100 άσματα για την Καθολική Εκκλησία. Σχεδόν όλες οι συνθέσεις του έχουν ηχογραφηθεί σε δίσκους. Το 2021 συνέθεσε και διηύθυνε τα άσματα και τη μουσική για τη λειτουργία, την οποία τέλεσε ο πάπας Φραγκίσκος στο Μέγαρο Μουσικής στην Αθήνα.
