Η «ΠΕΡΙΚΛΕΙΣΤΗ» ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ, Καθολικά Σχολεία και Γυναικεία Εκπαίδευση στην Ελλάδα του 19ου Αιώνα, το Σχολείο του Τάγματος του Αγίου Ιωσήφ της Εμφανίσεως στην Αθήνα (1856-1893)
Το παρόν βιβλίο αναφέρεται στην εκπαίδευση που παρείχαν στην Ελλάδα τα σχολεία των καθολικών μοναστικών εκπαιδευτικών ταγμάτων μέσα από το παράδειγμα του σχολείου του τάγματος του Αγίου Ιωσήφ της Εμφανίσεως στην Αθήνα το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Η ιστορία του συγκεκριμένου σχολείου παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αφού είναι το πρώτο καθολικό μοναστικό τάγμα που εξασφαλίζει άδεια λειτουργίας ενός σχολείου για κορίτσια στην περιοχή της Αθήνας, σ’ ένα νομικό πλαίσιο ακόμα αρκετά ασαφές για την εκπαίδευση των θηλέων. Τα εκπαιδευτικά, τα πολιτικά και τα πολιτισμικά διακυβεύματα που ανακόπτουν το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα γύρω από την λειτουργία του σχολείου, παράλληλα με την ανάπτυξη και την συγκρότηση του νεοπαγούς ελληνικού κράτους και του εκπαιδευτικού του συστήματος αποτελούν τον κεντρικό πυρήνα της έρευνας.
Η έννοια της “περίκλειστης” εκπαίδευσης αναφέρεται ακριβώς στον κλειστό χαρακτήρα που έτσι και αλλιώς τα καθολικά σχολεία εν γένει είχαν, αλλά και στην αμυντική στάση που το σχολείο του Αγίου Ιωσήφ αναγκάστηκε να κρατήσει εξαιτίας της δύσκολης συχνά συμβίωσής του με τους κρατικούς θεσμούς. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΣΤΟ ΕΘΝΟΣ
Η ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
Η ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΑ ΔΙΑΚΥΒΕΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΞΕΝΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ: ΤΟ ΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΑΓ. ΙΩΣΗΦ ΤΗΣ ΕΜΦΑΝΙΣΕΩΣ
ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΤΟΥ ΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓ. ΙΩΣΗΦ ΤΗΣ ΕΜΦΑΝΙΣΕΩΣ
Βιβλιογραφία
Παράρτημα
ISBN: | 978-960-61902-1-6 |
---|---|
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ | 21×14 |
ΕΚΔΟΤΗΣ: | ΕΝ ΠΛΩ |
ΕΤΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ: | 2018 |
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: | ΚΑΒΑΛΛΙΕΡΑΚΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ |
ΣΕΛΙΔΕΣ: | 326 |
Σχετικά βιβλία
-
Η Πορεία 20 αιώνων του Λαού του Θεού, π. Μάρκου Φώσκολου
Από την εισαγωγή του βιβλίου
Για ένα οποιονδήποτε, η «Ιστορία της Εκκλησίας» είναι η καταγραφή μιας σειράς γεγονότων που συνέβηκαν μέσα στο τεράστιο διάστημα 20 αιώνων. Η καταγραφή αυτή θα γίνονταν με τον ίδιο τρόπο τόσο για την Εκκλησία όσο και για οποιονδήποτε άλλο ανθρώπινο οργανισμό! Για το χριστιανό, όμως, η «Ιστορία της Εκκλησίας» είναι η συνέχεια της Ιστορίας της Σωτηρίας που άρχισε ο Θεός με τον άνθρωπο, όταν τον κάλεσε από την ανυπαρξία στην ύπαρξη. Η Παλαιά Διαθήκη είναι πράγματι η αρχή της Ιστορίας της Σωτηρίας, αφού ξεπερνά τα στενά όρια μιας εθνικής ιστορίας και γίνεται πανανθρώπινη. Μέσα στην Παλαιά Διαθήκη, στην Καινή και στην Ιστορία της Εκκλησίας, μπορούμε να διακρίνουμε συνεχές το θεϊκό σχέδιο, που, μέρα με τη μέρα, χρόνο με το χρόνο, αιώνα με τον αιώνα χτίζεται κι ολοκληρώνεται. Δεν υπάρχει αμφιβολία, για το χριστιανό, πως η Ιστορία της Εκκλησίας ξεκίνησε χρονολογικά με το κήρυγμα των Αποστόλων αλλά συνεχίζει μια Ιστορία που άρχισε αιώνες πριν…
-
ΕΝΤΥΠΑ ΕΝΘΥΜΙΑ – ΤΕΚΜΗΡΙΑ ΛΑΪΚΗΣ ΕΥΛΑΒΕΙΑΣ, επιμέλεια Ιωάννης Ασημάκης
Τα εικονάκια είναι ένα ενθύμιο, ένα αναμνηστικό ενός θρησκευτικού γεγονότος. Ανήκουν τόσο στην λαϊκή όσο και στην υψηλή τέχνη. Ανεξάρτητα από το περιεχόμενό τους, ανήκουν τόσο στη ζωγραφική ως τέχνη όσο στη φωτογραφία και στην έντυπη τέχνη.
Το εικονάκι υπήρξε μέσο σύνδεσης για την ευλάβεια σε κάποιον άγιο, στην Παναγία, σε κάποιο μυστήριο της πίστης. Το εικονάκι απηχεί την θρησκευτική εμπειρία ενός αγίου που γίνεται εικόνα, δηλ. η ποιότητα της πίστης του αποτυπώνεται σε μια εικόνα.
Το εικονάκι είναι ένα σημείο υπόμνησης, δηλ. έχει τον δικό του τρόπο ανάγνωσης. Παρατηρώντας την εικόνα που απεικονίζεται στο εικονάκι έχουμε στοιχεία για τον πολιτισμό της λαϊκής ευλάβειας.
Τα εικονάκια υπήρξαν και μπορούν ακόμα να υποστηρίξουν την πίστη και να είναι μέσο εκκίνησης για προσευχή και για μια προσωπική σχέση με το Θεό. Ας μην ξεχνάμε ότι τα εικονάκια είχαν ως σκοπό να διατηρήσουν τον πιστό μέσα στην πίστη. Το εικονάκι ερμήνευσε την ιστορική εξέλιξη της Εκκλησίας και ως τέτοιο αποτελεί ένα ανεκτίμητο τεκμήριο.
Ως τεκμήρια λαϊκής ευλάβειας, φωτίζουν ενδιαφέρουσες πτυχές της ιστορίας της Καθολικής Εκκλησίας στη χώρα μας. Εκτίθεται, λοιπόν, μια επιλογή από εικονάκια, διπλής όψης, που κυκλοφόρησαν στην Καθολική Εκκλησία της Ελλάδας, προσπαθώντας να υπάρχουν δείγματα από τα περισσότερα μέρη της χώρας. Τα τεκμήρια έχουν διαχωριστεί με βάση το περιεχόμενο και τη χρήση έκδοσής τους. Στη συλλογή, η οποία αποτελείται από 420 τεκμήρια, συμπεριλήφθηκαν και μερικά παλαιά δίπτυχα ή τρίπτυχα ευλαβείας ή ικεσίας με τη μορφή κάποιου αγίου.
Περισσότερες πληροφορίες ΕΔΩ
-
ΑΓΓΕΛΑ. Το Ιστορικό Διήγημα για τον Απαγχονισμό του Επισκόπου Σύρας Ιωάννη Κάργα. Γεώργιος Ξενόπουλος τ.Ι.
Το Ιστορικό Διήγημα του Γεωργίου Ξενόπουλου τ.Ι.
Για τον Απαγχονισμό του Επισκόπου της Σύρας Ιωάννη Α. Κάργα (1607-1617)
ΑΓΓΕΛΑ
Με σχόλια και σημειώσεις του Μάρκου Ν. Ρούσσου – Μηλιδώνη
…Το διήγημα αυτό άρχισε να εκδίδεται στο υπ’ αριθμόν 4317 τεύχος του Φεβρουαρίου 1939, και συνεχίστηκε ανελλιπώς ως τον αριθμό 4451 του Μαΐου 1941. Τότε, και ως τον Μάιο του 1946, η κυκλοφορία του περιοδικού διακόπηκε από τις Αρχές Κατοχής.
Οι τρεις τελευταίες συνέχειες δημοσιεύτηκαν στους αριθμούς 4559, 4566 και 4572 του επανεκδοθέντος «Αγγελιαφόρου», με αντίστοιχες χρονολογίες έκδοσης τους μήνες Μάιο, Ιούνιο και Ιούλιο 1946.
Τις συνέχειες της «Άγγελας», “best seller” των Συριανών για μία σχεδόν πενταετία, υπέγραφε ο Γ. Ξενόπουλος με το ψευδώνυμο «Ξέργιος», χρησιμοποιώντας το πρώτο κεφαλαίο γράμμα του επωνύμου του και τα 5 πεζά γράμματα του βαπτιστικού του ονόματος.
Η απήχηση της «Άγγελας» στα πέτρινα χρόνια της έκδοσής της, ήταν πολύ μεγάλη. Πολλοί, μάλιστα, ήταν εκείνοι που ζητούσαν την επανέκδοσή της σε ένα τόμο.
Φαίνεται ότι για οικονομικούς κυρίως λόγους, η επιθυμία τους δεν εκπληρώθηκε…
Από την εισαγωγή του βιβλίου
-
Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΥΡΟΥ ΙΩΑΝΝΗΣ-ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΡΓΑΣ (1607-1617) ΚΑΙ Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ
Ο τόμος περιλαμβάνει τα Πρακτικά της Επιστημονικής Ημερίδας που είχε πραγματοποιηθεί στην Ερμούπολη στις 18 Αυγούστου 2017, στη Μονή των Αδελφών του Ελέους στα πλαίσια των επετειακών εκδηλώσεων για τα 400 χρόνια από το μαρτυρικό θάνατο του επισκόπου Σύρας, Ιωάννη – Ανδρέα Κάργα (Βενετία, 11 Νοεμβρίου 1560 – Σύρα, 17 Οκτωβρίου 1617).