Η λειτουργική της Εκκλησίας της Ρώμης, J.A.Jungmann s.J.
Από την εισαγωγή
Χωρίς να υπερβάλλουμε πολύ, μπορούμε να πούμε ότι ο Joseph Andreas Jungmann s.J. (1889-1975) υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους καθολικούς μελετητές της Λειτουργικής κατά τον 20° αιώνα. Πέρα από το συγγραφικό έργο και την πλούσια βιβλιογραφία του, το κορυφαίο του έργο «Missarum sollemnia, Eine genetische Erklaerung der roemischen Messes» («Η γενετική εξήγηση της ρωμαϊκής θείας Λειτουργίας»), το οποίο κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στη Βιέννη (Αυστρία), το έτος 1949, τον κατέστησε αυθεντία στον κύκλο εκείνων που ασχολούνται με ιστορικό-θεολογικά θέματα και ιδιαίτερα στον τομέα της ιστορικής εξέλιξης της χριστιανικής θείας λατρείας γενικά ή όπως συνήθως αποκαλείται: η Λειτουργική.
Το βιβλίο τούτο, που σήμερα παρουσιάζουμε σε ελληνική μετάφραση, γράφτηκε κατά παραγγελία, όπως μας πληροφορεί ο συγγραφέας, στη δεκαετία του ’50, σε μια εποχή κατά την οποία η ανάγκη για την ανακαίνιση της θείας λατρείας όχι μόνο είχε γίνει αισθητή, αλλά και οι πολλαπλές προσπάθειες και πρωτοβουλίες που είχαν αναπτυχθεί κατά τις προηγούμενες δεκαετίες, είχαν ήδη προλειάνει το έδαφος για μια ανακαίνιση.
ISBN: | 978-960-7443-31-1 |
---|---|
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ | 21×14 |
ΕΚΔΟΤΗΣ: | ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ |
ΕΤΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ: | 2019 |
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: | π. ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ ΦΡΕΡΗΣ τ.Ι. |
ΣΕΛΙΔΕΣ: | 257 |
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: | J.A. JUNGMANN s.J. |
Σχετικά βιβλία
-
ΤΑ ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥΣ, π. Ιωάννης Μαραγκός, π. Γαβριήλ Μαραγκός
Αντιγράφουμε από τον πρόλογο της έκδοσης:
«Τα πιο αρχαία κείμενα που έχουμε στην κατοχή μας είναι αποστολικές επιστολές. Αλλά οι επιστολές αυτές προϋποθέτουν την ύπαρξη μιας προγενέστερης ευαγγελικής παράδοσης, αυτής ακριβώς που διαμορφώθηκε στα τρία πρώτα ευαγγέλια από το ένα μέρος, και στο ευαγγέλιο του Ιωάννη από το άλλο. Μια παράδοση που μαρτυρείται από τον 20ό αιώνα βεβαιώνει ότι η πρώτη ευαγγελική συλλογή συντέθηκε από το Ματθαίο “σε εβραϊκή γλώσσα” (στην ουσία αραμαϊκή). Αλλά δεν έχουμε πια αυτό το έργο στα χέρια μας. Μπορούμε μόνο να υποψιαστούμε την παρουσία του στο υπόβαθρο των τριών Συνοπτικών. Στην χριστιανική κοινότητα της Ιερουσαλήμ, που έγινε πολύ γρήγορα δίγλωσση (Πραξ 6), το ευαγγελικό υλικό μεταδιδόταν σε διπλή μορφή, αραμαϊκή και ελληνική.
-
«Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΝΙΚΑΙΑΣ ΒΗΣΣΑΡΙΩΝΟΣ ΩΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΤΕΡΙΚΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ» Μια προσέγγιση στο έργο In Calumniatorem Platonis libri quattuor
Παρουσίαση:
Το 1469 εκδόθηκε στη Ρώμη ένα ογκώδες φιλοσοφικό και απολογητικό έργο με τίτλο «Adversus calumniatorem Platonis», ευρύτερα γνωστό ως «In calumniatorem Platonis». Συγγραφέας του ήταν ο Μητροπολίτης Νικαίας Βησσαρίων (Τραπεζούντα του Πόντου, 2 Ιανουαρίου 1408 – Ραβέννα της Ιταλίας, 18 Νοεμβρίου 1472), μετέπειτα Καρδινάλιος της Αγίας Ρωμαϊκής Εκκλησίας, λόγιος Έλληνας και ευρυμαθής κληρικός, ο οποίος πρωταγωνίστησε στα πολιτισμικά – πνευματικά πράγματα της Δύσης του 15ου αιώνα και αγωνίστηκε σθεναρά για την επανένωση των Εκκλησιών Ανατολής και Δύσης. Αφορμή για τη συγγραφή του έργου αυτού ήταν η πραγματεία «Comparatio philosophorum Aristotelis et Platonis» του Έλληνα λόγιου Γεωργίου Τραπεζούντιου, μία μελέτη που εκφραζόταν με πολύ υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς για τον Πλάτωνα και τη φιλοσοφία του, ενώ ταυτόχρονα εκθείαζε τον βίο και τη σκέψη του Αριστοτέλη.
Πράγματι, εκείνη την εποχή οι διάλογοι του Αθηναίου φιλοσόφου δεν ήταν γνωστοί στη Δύση, καθώς οι μεταφράσεις που υπήρχαν στη λατινική γλώσσα ήταν λίγες και κακοφτιαγμένες, επομένως ήταν σοβαρό το ενδεχόμενο η πραγματεία του Γεωργίου Τραπεζούντιου να οδηγήσει στον αποκλεισμό των έργων και της φιλοσοφίας του Πλάτωνος από τον δυτικό κόσμο. Στο πλαίσιο αυτό συντάχθηκε το έργο «In calumniatorem Platonis» του Καρδιναλίου Βησσαρίωνος.
Με αυτό ο συγγραφέας ανασκεύασε συστηματικά όλες τις αιτιάσεις του Γεωργίου Τραπεζούντιου εναντίον του Πλάτωνος και τόνωσε το ενδιαφέρον της Δύσης για τον Αθηναίο φιλόσοφο, καθώς γνώριζε πως οι βάσεις της φιλοσοφικής σκέψης των πρώτων χριστιανών στοχαστών και των χριστιανικών δογμάτων προέρχονταν από την πλατωνική φιλοσοφία. Βασικό μέλημα του Βησσαρίωνος δεν ήταν να καταδικάσει τον Αριστοτέλη και να υπερασπιστεί τον Πλάτωνα, αλλά να επισημάνει τα σημεία συμφωνίας τους και αντίστοιχα να αναδείξει την υπεροχή του Πλάτωνος, ο οποίος προσέγγισε περισσότερο από τον Σταγειρίτη την αλήθεια που αποκάλυψε ο Ιησούς Χριστός, αν και δεν την γνώρισε πλήρως, κάτι που αποδεικνύεται και από την ελληνική πατερική παράδοση. -
ΜΕΛΕΤΕΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ, Chiara Lubich
Με Πρόλογο της α.α. Βαρθολομαίου Οικουμενικού Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως
Η Chiara Lubich (1920-2008) ίδρυσε το γνωστό «Κίνημα των Φοκολάρι», το 1943. Θεωρείται μια από τις σπουδαιότερες πνευματικές προσωπικότητες του 20ου αιώνα. Εργάστηκε και αγωνίστηκε στο πεδίο της χριστιανικής πνευματικότητας, της ειρήνης, του οικουμενισμού, του διαλόγου μεταξύ ανθρώπων διαφορετικών θρησκευτικών παραδόσεων και του διαλόγου μεταξύ χριστιανών και μη πιστευόντων.
Τιμήθηκε με το βραβείο Templeton (Λονδίνο 1977), με το βραβείο Education pour la Paix (Παρίσι 1996) και άλλα. Έχει αναγνωριστεί ως Επίτιμος Δημότης σε πολλές πόλεις της Ιταλίας και στο Μπουένος Άιρες. Προώθησε ακούραστα τον πολιτισμό της ενότητας και της αδελφοσύνης.
Έχει εκδώσει 58 βιβλία με περισσότερες από 220 εκδόσεις και επανεκδόσεις, ενώ πολλά από αυτά έχουν μεταφραστεί σε είκοσι και πλέον γλώσσες.
-
ΙΩΒ Ή Ο ΘΕΟΣ ΣΤΟ ΕΔΩΛΙΟ, π. Σωτήρης Μαυροφίδης
Δύο τόμοι μεγάλου μεγέθους, καρπός κοπιώδους εργασίας 36 ετών, που προσεγγίζει το δημοφιλέστερο των βιβλίων της Βίβλου με δύο τρόπους. Από τη μια πλευρά, με μια νέα μετάφραση από τα εβραϊκά στα ελληνικά που συναντάμε στο Β΄ Τόμο και από την άλλη, με μια εξαντλητική προσέγγιση του παράδοξου, πολυεπίπεδου διαλόγου του Ιώβ με το Θεό. Για να καταλάβει κανείς το μέγεθος του έργου αρκεί να αναφέρουμε ότι μόνο η βιβλιογραφία καλύπτει 65 σελίδες από τις συνολικά 842 του πρώτου τόμου και περίπου 550 καταχωρήσεις.