Ο ΙΗΣΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗ ΝΑΖΑΡΕΤ, Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ’
Θυμήθηκα πως είπες: «Αναζητήστε με». Για τούτο, Κύριε, το πρόσωπο σου αναζητώ. Μην κρύβεσαι από μένα!
Ψαλμοί 26 [27], 8-9α
[…] Ήθελα να επιχειρήσω μία φορά να παρουσιάσω τον Ιησού των Ευαγγελίων ως τον αυθεντικό, τον ιστορικό Ιησού, με την κυριολεκτική σημασία της λέξης. Είμαι πεπεισμένος και ελπίζω ότι και ο αναγνώστης θα μπορέσει να δει πως αυτή η μορφή είναι πολύ λογικότερη και από επόψεως ιστορικής πολύ πιο κατανοητή από τις αποκαταστάσεις που αντιμετωπίσαμε τις τελευταίες δεκαετίες.
Θεωρώ ότι ακριβώς αυτός ο Ιησούς —των Ευαγγελίων— αποτελεί μία σαφή και ιστορικά κατανοητή μορφή. Μόνον επειδή κάτι ασυνήθιστο έχει συμβεί, μόνον εάν η μορφή και τα λόγια του Ιησού υπερέβησαν κατά τρόπο ριζοσπαστικό τον μέσο όρο όλων των ελπίδων και αναμονών, μπορεί να δικαιολογηθεί η Σταύρωση του και να επεξηγηθεί η επίδραση του ανά τους αιώνες. Ήδη είκοσι χρόνια μετά το θάνατο του Ιησού απαντούμε στον μεγαλειώδη χριστολογικό ύμνο της Προς Φιλιππησίους Επιστολής (2, 6-8) μια πλήρως αναπτυγμένη χριστολογία. Εκεί αναφέρεται για τον Ιησού ότι ήταν ίσος με τον Θεό, αλλά κενώθηκε, σαρκώθηκε και ταπεινώθηκε μέχρι σταυρικού θανάτου. Η κριτική έρευνα διατυπώνει δικαίως το ερώτημα: Τι συνέβη σε αυτά τα είκοσι χρόνια από τη Σταύρωση του Ιησού; Πώς προέκυψε αυτή η χριστολογία; […]
Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ’
| ISBN: | 978-960-453-209-4 |
|---|---|
| ΕΚΔΟΤΗΣ: | ΨΥΧΟΓΙΟΣ |
| ΕΤΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ: | 2007 |
| ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: | ΣΩΤΗΡΙΟΣ Σ. ΔΕΣΠΟΤΗΣ |
| ΣΕΛΙΔΕΣ: | 350 |
| ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: | ΠΑΠΑΣ ΒΕΝΕΔΙΚΤΟΣ ΙΣΤ' |
Σχετικά βιβλία
-
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ, ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣ. Τερτυλλιανός
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ
(DE TESTIMONIO ΑΝΙΜΑΕ)
Στο Apologeticum ο Τερτυλλιανός κατέκρινε τις στρεβλές ιδέες των «εθνικών» για τους θεούς και τοποθετείται -μαζί με όλους τους χριστιανούς- στο θέμα αυτό, λέγοντας ότι αυτό που σέβονται οι χριστιανοί είναι ο ένας αληθινός θεός, που δημιούργησε το σύμπαν δια του δημιουργικού του λόγου εκ του μηδενός, για να λαμπρυνθεί η μεγαλειότητα του. Γι’ αυτό ακριβώς οι Έλληνες ονόμασαν τούτο κόσμον (κεφ. 17).
Αντίθετα οι θεοί των «εθνικών» ήσαν κοινοί θνητοί άνθρωποι. Ο Θεός των χριστιανών είναι Θεός αληθινός, ζων αιώνια. Οι δε αλήθειες του χριστιανισμού είναι κατατεθειμένες στην Αγία Γραφή, από την οποίαν σοφιστές και αρχαίοι φιλόσοφοι άντλησαν πολλές από αυτές (κεφ. 46-47).
-
Η ΤΑΠΕΙΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΝΣΑΡΚΩΣΗΣ ΚΑΙ Η ΕΥΣΠΛΑΧΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΘΟΥΣ, Κείμενα θεολογίας (2003-2019). Ιωάννης Σπιτέρης
«Ο Φραγκίσκος μελετούσε αδιάλειπτα τα λόγια του Κυρίου και δεν έπαυε να έχει μπροστά του τα έργα του Κυρίου. Πάνω απ’ όλα, όμως, η ταπεινότητα της Ενσάρκωσης και η αγάπη του Πάθους, του είχαν εντυπωθεί βαθειά στη μνήμη ώστε δύσκολα μπορούσε να σκεφθεί κάτι άλλο» (Fonti Francescane, 467). Απ’ αυτή τη μαρτυρία για τον άγιο, ως πρόσκληση μίμησης για ένα θεολόγο, ιδιαίτερα φραγκισκανό, επιλέγει ο τίτλος αυτού του βιβλίου.
Η έκδοση περιέχει μια επιλογή θεολογικών κειμένων (10 εισηγήσεων, 12 ομιλιών και 4 άρθρων) του Σεβ. του Ιωάννη Σπιτέρη, στα ελληνικά, τα χρόνια της επισκοπικής του διακονίας: από το Σεπτέμβριο του 2003 έως τον Απρίλιο του 2019. Λόγω της διασποράς της έντυπης, ηλεκτρονικής ή και μη δημοσίευσής τους, συγκεντρώθηκαν ως θεολογικά ανάλεκτα του γράφοντα.
Στο εξώφυλλο και στο οπισθόφυλλο του βιβλίου υπάρχουν δυο συνθέσεις του διακριτικού συμβόλου των φραγκισκανών.
Στη φραγκισκανή πνευματικότητα το TAU (τελευταίο γράμμα του εβραϊκού αλφάβητου και απεικόνιση του ελληνικού Τ), σύμβολο του σταυρού του Χριστού, εκφράζει την πεποίθηση των φραγκισκανών μοναχών και μοναζουσών ότι μόνο στο σταυρό του Χριστού υπάρχει σωτηρία για τον άνθρωπο. Απ’ αυτή την πεποίθηση πηγάζει η αρωγή στον Ιησού πάσχοντα στο πρόσωπο των φτωχών. Χαρακτηριστικό της φραγκισκανής κλήσης είναι η επιδίωξη της απλότητας με το να γίνεσαι ελάχιστος.
Περισσότερες πληροφορίες ΕΔΩ
-
ΤΑ ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥΣ, π. Ιωάννης Μαραγκός, π. Γαβριήλ Μαραγκός
Αντιγράφουμε από τον πρόλογο της έκδοσης:
«Τα πιο αρχαία κείμενα που έχουμε στην κατοχή μας είναι αποστολικές επιστολές. Αλλά οι επιστολές αυτές προϋποθέτουν την ύπαρξη μιας προγενέστερης ευαγγελικής παράδοσης, αυτής ακριβώς που διαμορφώθηκε στα τρία πρώτα ευαγγέλια από το ένα μέρος, και στο ευαγγέλιο του Ιωάννη από το άλλο. Μια παράδοση που μαρτυρείται από τον 20ό αιώνα βεβαιώνει ότι η πρώτη ευαγγελική συλλογή συντέθηκε από το Ματθαίο “σε εβραϊκή γλώσσα” (στην ουσία αραμαϊκή). Αλλά δεν έχουμε πια αυτό το έργο στα χέρια μας. Μπορούμε μόνο να υποψιαστούμε την παρουσία του στο υπόβαθρο των τριών Συνοπτικών. Στην χριστιανική κοινότητα της Ιερουσαλήμ, που έγινε πολύ γρήγορα δίγλωσση (Πραξ 6), το ευαγγελικό υλικό μεταδιδόταν σε διπλή μορφή, αραμαϊκή και ελληνική.
