ΒΙΒΛΙΚΗ ΔΙΔΑΧΗ 3. Antonio Girlanda
ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Ti είναι ή Βίβλος;
“Ολοι γνωρίζομε, ή νομίζομε ότι γνωρίζομε, τί είναι ή Βίβλος. Έξαλλου, είναι τό πιο διαδεδομένο βιβλίο μεταξύ των ανθρώπων, ιδιαίτερα στους καιρούς μας. Αλλά τή διάδοση αυτή πολύ σπάνια συνοδεύει και ή αντίστοιχη κατανόηση. Θά μπορούσαμε νά συγκρίνομε τό πιό πάνω αρχικό ερώτημα μέ εκείνο πού ό Ιησούς απηύθυνε προς τούς μαθητές του: «Ποιος λέγουν οί άνθρωποι ότι είμαι; (Μάρκ. 8,27). Οί απόστολοι ανέφεραν στόν Ιησού μερικές γνώμες πού κυκλοφορούσαν ώς πρός τό πρόσωπο του. Γιά μερικούς, ήταν ό Ιωάννης ό Βαπτιστής πού ξαναζούσε, γιά άλλους, ό Ηλίας, ό προφήτης πού εξαφανίσθηκε στό πύρινο όχημα, άλλοι τόν θεωρούσαν ώς ένα άπό τούς προφήτες.
Δέν ήταν εύκολο νά αναγνωρίσουν στόν Ιησού τόν Μεσσία τής υποσχέσεως, τόν αποσταλμένο του Θεού γιά τή σωτηρία του ανθρώπου, τόν ίδιο τόν Υιό του Θεού. Μονάχα οι πνευματικά δεμένοι μαζί του είχαν αρχίσει νά τό μαντεύουν, καί τελικά τόν αναγνώρισαν μετά άπό τήν τραγωδία του σταυρού καί τήν αναπάντεχη ανάσταση.
Πολλές μπορεί νά είναι οί απόψεις γιά τό τί είναι ή Βίβλος. Αλλά μονάχα ή συχνή καί διαρκής επαφή μέ αυτήν μας εισάγει στόν κόσμο πού αντιπροσωπεύει. Η Γραφή εκπλήττει, προκαλεί θαυμασμό, σκανδαλίζει ακόμη τόν αναγνώστη, όπως καί τότε τούς ακροατές τοϋ Ίησοϋ – αλλά μονάχα διατηρώντας τη συνεχή επαφή με τις σελίδες της, κατορθώνει κανείς νά συλλάβει αυτό πού ακριβώς είναι. ‘ Η σύγκριση με τόν Ιησού δέν είναι τυχαία: νά συναντηθείς μέ τή Βίβλο, σημαίνει νά συναντηθείς αληθινά μέ τόν Θεό, και αυτό τό αντάμωμα δέν συντελείται στό επίπεδο τής φιλολογίας, τής περιέργειας, τής αισθητικής συγκινήσεως, αλλά στό επίπεδο τής ζωής, στήν αποδοχή των ευθυνών, στή διακινδύνευση, δηλαδή στό επίπεδο τής πίστεως.
Πραγματικά, ή Βίβλος αντιπροσωπεύει τήν αποκρυστάλλωση του διαλόγου μεταξύ του Θεού καί του ανθρώπου, πού άρχισε σέ κάποια δεδομένη στιγμή τής ιστορίας των ανθρώπων καί πού συνεχίζεται ακόμη σήμερα. Νά έλθεις σέ επαφή μέ τή Βίβλο δέν σημαίνει μονάχα νά πληροφορηθείς γι’ αυτό πού πρίν από πολλούς αιώνες συνέβη σέ μιά γωνιά τής Οικουμένης, ή γι’αυτό πού είναι τό ένα ή τό άλλο σημαντικό πρόσωπο του εβραϊκού λαοΰ ή τής πρώτης χριστιανικής κοινότητας. ‘ Αντίθετα, σημαίνει νά είσαι «σέ θρησκευτική ετοιμότητα ακοής του Λόγου του Θεοϋ» (πρβλ. Β’ Σύνοδος του Βατικανού, Ό λόγος του Θεού, άρ. 1) πού τή στιγμή αυτή απευθύνεται σ’ έμέ, άνθρωπο τοϋ 20οΰ αι., και μέ προσκαλεί νά απαντήσω.
Η ιστορική πληροφόρηση, καθώς καί ή έκπληξη ή ή αισθητική συγκίνηση πού είναι δυνατό νά ξεπηδήσουν από μερικές σελίδες ή βιβλικές φυσιογνωμίες, είναι τό πρώτο βήμα, είναι πρόσκληση σέ στοχασμό, ερέθισμα πιό βαθειάς καί πιό ζωτικής κατανοήσεως τής πραγματικότητας μέσα στήν όποια κολυμπούμε καί γιά τήν οποία ή Βίβλος μάς δίνει τή διαβεβαίωση της. ‘ Αλλ’ αυτή ή κατανόηση δέν θά είναι ζωογόνος καί δέν θά μάς καταστήσει ευαίσθητους στή σωστική ενέργεια του Θεού, άν δέν αποκριθούμε βιωματικά στόν Θεό πού μάς καλεί, άν δέν ξεκινήσομε τήν πορεία μας, όπως ό Αβραάμ (Γεν. 12,4), ακολουθώντας τόν δρόμο πού αυτός ό Λόγος μάς υποδεικνύει.
Στήν πορεία αυτή δέν είμαστε μόνοι. Ή ανάγνωση, ή κατανόηση του Λόγου του Θεού δέν είναι γεγονός καθαρά προσωπικό, όπως αποκλειστικά προσωπική δέν είναι ή απάντηση πού ό Θεός περιμένει άπό εμάς.
Ζούμε ως Λαός του Θεού, μέσα στην Εκκλησία, πού σήμερα περισσότερο παρά ποτέ, είναι ευαίσθητη σ’ αυτόν τον Λόγο, στον όποιο επιχειρεί να απαντήσει. Μια πιο έντονη και ζωντανή συμμετοχή στή ζωή της, Ιδιαίτερα στή λειτουργική ζωή, θά βοηθήσει αποτελεσματικά στή ν κατανόηση καί οτήν αφομοίωση της Βίβλου, ενώ ή γνωριμία μέ τή Βίβλο θά φωτίζει όλο καί περισσότερο τή ζωή καί τό λειτουργικό βίωμα της Εκκλησίας.
Ή παρούσα ΒΙΒΛΙΚΗ ΔΙΔΑΧΗ, σαν πρώτη επαφή με την Αγία Γραφή, τοποθετείται μέσα στην ευρύτερη κίνηση Βιβλικής μελέτης, πού κατά ευτυχή συγκυρία χαρακτηρίζει τούς παρόντες καιρούς τής Εκκλησίας. Αυτή ή κίνηση δεν εννοεί νά είναι απλή αναδρομή στο παρελθόν, αλλά μια προσπάθεια για να ανακαλύψομε αυτό πού πιο πολύ είναι σέ θέση να ενεργοποιήσει καί νά καταστήσει πιό αυθεντική τή συνάντηση μας – προσωπική και εκκλησιαστική – μέ τόν Θεό πού μάς σώζει στον Ιησού Χριστό και πού πρώτος πήρε τον λόγο και απευθύνθηκε σ’ εμάς.
Η μελέτη μας, λοιπόν, δέν θά πρέπει να περιορισθεί στη θεωρητική έρευνα τής Βίβλου, αλλά ν’ αποβεί ζωτική συνάντηση με τον Λόγο τού Θεού πού μας καλεί να απαντήσομε, πού μας ωθεί προς την εμβάθυνση και την πρόοδο τής χριστιανικής μας ζωής.
Για μια πιο άρτια εισαγωγική παρουσίαση τής Αγίας Γραφής, Βλέπε ΒΙΒΛΙΚΗ ΔΙΔΑΧΗ – 1.
ΕΚΔΟΤΗΣ: | ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΚΑΛΟΥ ΤΥΠΟΥ |
---|---|
ΕΤΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ: | 1983 |
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: | ΜΙΧΑΗΛ ΠΡΙΝΤΕΖΗ |
ΣΕΙΡΑ | ΒΙΒΛΙΚΗ ΔΙΔΑΧΗ |
ΣΕΛΙΔΕΣ: | 207 |
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: | ANTONIO GIRLANDA |
Σχετικά βιβλία
-
ΙΩΒ Ή Ο ΘΕΟΣ ΣΤΟ ΕΔΩΛΙΟ, π. Σωτήρης Μαυροφίδης
Δύο τόμοι μεγάλου μεγέθους, καρπός κοπιώδους εργασίας 36 ετών, που προσεγγίζει το δημοφιλέστερο των βιβλίων της Βίβλου με δύο τρόπους. Από τη μια πλευρά, με μια νέα μετάφραση από τα εβραϊκά στα ελληνικά που συναντάμε στο Β΄ Τόμο και από την άλλη, με μια εξαντλητική προσέγγιση του παράδοξου, πολυεπίπεδου διαλόγου του Ιώβ με το Θεό. Για να καταλάβει κανείς το μέγεθος του έργου αρκεί να αναφέρουμε ότι μόνο η βιβλιογραφία καλύπτει 65 σελίδες από τις συνολικά 842 του πρώτου τόμου και περίπου 550 καταχωρήσεις.
-
ΒΙΒΛΙΚΗ ΔΙΔΑΧΗ 2. Antonio Girlanda
ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Ti είναι ή Βίβλος;
“Ολοι γνωρίζομε, ή νομίζομε ότι γνωρίζομε, τί είναι ή Βίβλος. Έξαλλου, είναι τό πιο διαδεδομένο βιβλίο μεταξύ των ανθρώπων, ιδιαίτερα στους καιρούς μας. Αλλά τή διάδοση αυτή πολύ σπάνια συνοδεύει και ή αντίστοιχη κατανόηση. Θά μπορούσαμε νά συγκρίνομε τό πιό πάνω αρχικό ερώτημα μέ εκείνο πού ό Ιησούς απηύθυνε προς τούς μαθητές του: «Ποιος λέγουν οί άνθρωποι ότι είμαι; (Μάρκ. 8,27). Οί απόστολοι ανέφεραν στόν Ιησού μερικές γνώμες πού κυκλοφορούσαν ώς πρός τό πρόσωπο του. Γιά μερικούς, ήταν ό Ιωάννης ό Βαπτιστής πού ξαναζούσε, γιά άλλους, ό Ηλίας, ό προφήτης πού εξαφανίσθηκε στό πύρινο όχημα, άλλοι τόν θεωρούσαν ώς ένα άπό τούς προφήτες.
Δέν ήταν εύκολο νά αναγνωρίσουν στόν Ιησού τόν Μεσσία τής υποσχέσεως, τόν αποσταλμένο του Θεού γιά τή σωτηρία του ανθρώπου, τόν ίδιο τόν Υιό του Θεού. Μονάχα οι πνευματικά δεμένοι μαζί του είχαν αρχίσει νά τό μαντεύουν, καί τελικά τόν αναγνώρισαν μετά άπό τήν τραγωδία του σταυρού καί τήν αναπάντεχη ανάσταση.
-
-
ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΛΑΪΚΟΙ. Πάπας Ιωάννης Παύλος Β’
Μετασυνοδική Αποστολική Παραίνεση
ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΛΑΪΚΟΙ
(Christifideles Laici)