ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ, ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣ. Τερτυλλιανός
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ
(DE TESTIMONIO ΑΝΙΜΑΕ)
Στο Apologeticum ο Τερτυλλιανός κατέκρινε τις στρεβλές ιδέες των «εθνικών» για τους θεούς και τοποθετείται -μαζί με όλους τους χριστιανούς- στο θέμα αυτό, λέγοντας ότι αυτό που σέβονται οι χριστιανοί είναι ο ένας αληθινός θεός, που δημιούργησε το σύμπαν δια του δημιουργικού του λόγου εκ του μηδενός, για να λαμπρυνθεί η μεγαλειότητα του. Γι’ αυτό ακριβώς οι Έλληνες ονόμασαν τούτο κόσμον (κεφ. 17).
Αντίθετα οι θεοί των «εθνικών» ήσαν κοινοί θνητοί άνθρωποι. Ο Θεός των χριστιανών είναι Θεός αληθινός, ζων αιώνια. Οι δε αλήθειες του χριστιανισμού είναι κατατεθειμένες στην Αγία Γραφή, από την οποίαν σοφιστές και αρχαίοι φιλόσοφοι άντλησαν πολλές από αυτές (κεφ. 46-47).
Στο κεφ. 17 του «Απολογητικού» ο Τερτυλλιανός λέγει ότι η ψυχή κάθε ανθρώπου μαρτυρεί ότι υπάρχει αυτός ο μοναδικός θεός. Παρ’ όλον ότι η ψυχή κρατείται στο δεσμωτήριο του σώματος, ονομάζει τον Θεό δια του ονόματος του, όταν ανακράζει Deus magnus (:μεγάλος ο Θεός)· Deus bonus (:καλός ο Θεός)· Deus videi (:ο Θεός βλέπει)· Deo commendo (:στον θεό εγκαταλείπομαι) κ.ά.
Η ψυχή που μαρτυρεί όλα τα ανωτέρω είναι φύσει χριστιανή ψυχή. Όταν δε η ψυχή λέγει αυτά δεν στρέφεται προς το Καπιτώλιο, αλλά προς τον Ουρανό: εκεί είναι η έδρα του θεού, προς τα εκεί στρέφεται. Έτσι, με τη διαλεκτική αυτή ο Τερτυλλιανός θέλει να αποδείξει ότι η ψυχή είναι φύσει χριστιανή: Oh testimonium animae naturaliter christianae! (κεφ. 17).
Αυτή τη φράση του «Απολογητικού» ο Τερτυλλιανός αναπτύσσει σε άλλο μικρό σύγγραμμα (De testimonio animae) αποτελούμενο από έξι κεφάλαια. Όλες οι φωνές της ψυχής των μη χριστιανών που ακούγονται, ότι «ο Θεός είναι καλός» «Ο Θεός ανταμείβει», «εάν θέλει ο Θεός» κ.ά., μαρτυρούν ένα Θεό. Ακούσια τον ομολογούν, και τον επικαλούνται καθημερινή ζωή τους.
Συνεπώς, το De testimonio animae είναι η πλατιά ανάπτυξη της φράσεως του Apologeticum (κεφ. 17) για την φύση χριστιανή ψυχή.
| ΕΚΔΟΤΗΣ: | ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΚΑΛΟΥ ΤΥΠΟΥ |
|---|---|
| ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: | ΜΙΧΑΗΛ ΠΡΙΝΤΕΖΗ |
| ΣΕΙΡΑ | ΠΑΤΕΡΙΚΟΣ ΑΜΒΩΝΑΣ |
| ΣΕΛΙΔΕΣ: | 93 |
| ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: | ΤΕΡΤΥΛΛΙΑΝΟΣ |
Σχετικά βιβλία
-
«Η Β’ Βατικανή Σύνοδος. Διατάξεις-Διατάγματα-Δηλώσεις-Μηνύματα»
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
Η εκ νέου νεοελληνική απόδοση των κειμένων της Β’ Βατικανής Οικουμενικής Συνόδου, βασίστηκε στις επίσημες εκδόσεις στην γαλλική και στην ιταλική γλώσσα καθώς και στη δεύτερη ελληνική τους μετάφραση από τους ππ. Αθανάσιο Αρμάο, Ευτύχιο Ρούσσο, Στέφανο Μαραγκό, Πολύκαρπο Ξανθάκη, Αντώνιο Βακόνδιο και Μιχαήλ Πρίντεζη της Ελληνικής Καθολικής Εξαρχίας που εκδόθηκε σε τομίδια από το Γραφείο Καλού Τύπου. Τα βιβλικά κείμενα είναι σύμφωνα με την νεοελληνική απόδοση για λειτουργική χρήση από την Καθολική Εκκλησία της χώρας μας, του 1998, και την έκδοση της Καινής Διαθήκης του 2010 για την Καθολική Εκκλησία στην Ελλάδα της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρείας.
Η παρούσα έκδοση περιλαμβάνει σε έναν τόμο όλα τα συνοδικά κείμενα και, για πρώτη φορά στα ελληνικά, τα ιδιόβουλα και της παρεμβάσεις στην ολομέλεια της συνοδικής ομήγυρης των Ποντιφικών Ιωάννη ΚΓ’ και Παύλου Στ’.
Στο τέλος κάθε εισαγωγής συνοδικού κειμένου, παρατίθεται μια επιλογή της ελληνικής βιβλιογραφίας, συναφή με την ιστορία και τη θεματολογία του κειμένου.
Η φιλολογική επιμέλεια έγινε από τον π. Λέοντα Κισκίνη, Ηγούμενου του Αβαείου των Βενεδικτίνων Ελαιωνιτών στο Seregno (Μιλάνο). Τις εισαγωγές επιμελήθηκε ο π. Ιωάννης Ασημάκης, δρ. Θεολογίας.
Πριν την γενική εισαγωγή, ο μελετητής θα βρει τις συντμήσεις και τις βραχυγραφίες που παρατίθενται στις παραπομπές, ενώ, στο τέλος του βιβλίου, πριν από τα περιεχόμενα, υπάρχει ένα χρηστικό θεματικό ευρετήριο της διδασκαλίας της Συνόδου.
-
