Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ. Μικρός αδελφός ΚΑΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

Επιστρέφοντας στη Γαλλία συγκινήθηκε από τη θερμή και διακριτική υποδοχή της οικογένειας του, n οποία ήταν βαθιά χριστιανική, και άρχισε να ερευνά το θρησκευτικό πρόβλημα. Χάρη στη Θεία Πρόνοια, συνάντησε τότε ένα ιερέα, ο οποίος έγινε γι’ αυτόν και πατέρας και φίλος: τον αββά Ουβελέν. Τον Οκτώβριο του 1886, σε ηλικία 28 ετών, μεταστράφηκε στη χριστιανική πίστη.

Από τη στιγμή εκείνη θέλησε να δώσει όλη του τη ζωή στο Θεό. Ένα προσκύνημα στους Αγίους Τόπους του αποκάλυψε τη μορφή του Ιησού της Ναζαρέτ και από τότε άρχισε να τον αναζητά και να τον μιμείται. Έζησε πρώτα επτά χρόνια στο αυστηρό μοναστήρι των Τραππιστών, έπειτα τέσσερα χρόνια στη Ναζαρέτ, ως ερημίτης κοντά σ’ ένα μοναστήρι των Κλαρισσών Μοναζουσών. Και βαθμιαία ανακαλύπτει ότι το να ακολουθεί κανείς τον Ιησού και να το αγαπά με όλη την ψυχή του, σημαίνει να γίνει, όπως Εκείνος, «πλησίον», δηλαδή να πάει κοντά σε όσους βρίσκονται μακριά, στους πιο εγκαταλειμμένους.

Αφού χειροτονήθηκε ιερέας το  1901, αναχώρησε για τη Σαχάρα,  πρώτα  στο Μπενί-Αμπές,  έπειτα στο  Ταμανρασσέτ, προσπαθώντας απλούστατα να γίνει ο φίλος και ο αδελφός των νομάδων της ερήμου: μαθαίνει τη γλώσσα τους, μυείται στα έθιμα τους. Δεν προσπαθεί να τους μεταστρέψει, αλλά να τους αγαπά, και πόθος του είναι «να διαλαλεί το Ευαγγέλιο με όλη τη ζωή του».

Την 1η Δεκεμβρίου 1916 πέθανε στο Ογκάρ, δολοφονημένος, κατά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, γιατί ήθελε να μείνει μέχρι τέλους ανάμεσα στους φίλους του.