-
«Από εβδομάδα σε εβδομάδα – Μια όαση στην έρημο της κοινωνικής δικτύωσης» του σεβασμ. Ιωάννη Σπιτέρη
Μια συλλογή κειμένων που συντρόφευσαν «ηλεκτρονικά» την περίοδο της υποχρεωτικής αποστασιοποίησης για λόγους υγιεινής, συναποτελούν τις σελίδες αυτού του βιβλίου, αλλά που συνέχισαν και την επόμενη περίοδο. Όλοι γίναμε μάρτυρες της ποιμαντικής εφευρετικότητας επισκόπων και ιερέων για να είναι συνοδοιπόροι των ανθρώπων στη δοκιμασία του κορονοϊού. Ο καθολικός Αρχιεπίσκοπος Κερκύρας Σεβ. Ιωάννη Σπιτέρης, πατέρας και ποιμένας της καθολικής διασποράς στα Επτάνησα και στη Βόρειο Ελλάδα, καθιέρωσε μια μορφή επικοινωνίας μέσω της κοινωνικής δικτύωσης. Σ’ αυτό το βιβλίο συγκεντρώθηκαν όλα τα κείμενα που αναρτήθηκαν έχοντας ως σκοπό άλλοτε να επιμορφώσουν, άλλοτε να ανταποκριθούν σε μια κατάσταση, άλλοτε να είναι τροφή για σκέψη και προσευχή, άλλοτε αναδύεται η επιστημονική επάρκεια πραγμάτευσης απαιτητικών θεολογικών ζητημάτων και άλλοτε υπάρχει η αμεσότητα της εκλαΐκευσης. Μια κοινή παράμετρος, όπως διαπιστώνει αμέσως ο αναγνώστης, οδηγεί τα θέματα: είναι η συγκυρία, κάθε φορά, εκείνη που ωθεί τον ποιμένα να δηλώσει παρών εκμηδενίζοντας την απόσταση και την απομόνωση της περίστασης. Το πιο πλούσιο τμήμα του βιβλίου είναι το λειτουργικό. Όσοι επιθυμούν, μεταξύ των άλλων, μπορούν να βρουν υλικό για τις μεγάλες λειτουργικές περιόδους του έτους από θεολογική, ποιμαντική και ιστορική προσέγγιση. Το βιβλίο με τη θεματική του ποικιλία μπορεί να φανεί χρήσιμο στους ποιμένες, στους κατηχητές και σε όσους θέλουν να αυξήσουν την πίστη τους ή απλώς τη θρησκευτική τους παιδεία.
-
«Μίλα μου. Ποιητικές προσευχές» επιμ. Ιωάννης Ασημάκης
Εκλογές πνευματικών κειμένων που με την κομψότητα του λεξιλογίου και το βάθος μιας θρησκευτικής συνομιλίας θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε ποιητικές προσευχές.
Προέρχονται από ανθρώπους που δεν απέχουν πολύ από τη σύγχρονη εποχή και με την εξωτερίκευση αυτών των λόγων, μας τρέφουν για στοχασμό, για προσευχή, εν τέλει για μίμηση προσωπικής συζήτησης πίστεως.
Πρόσωπα διαφορετικής προέλευσης αλλά με κοινή την αυθεντικότητα στην εμπειρία πίστης και στην ωραιότητα της γλώσσας αποτύπωσής της.
-
ΕΝΑΣ ΘΕΟΣ ΠΟΥ ΜΙΛΑΕΙ, Jacques Guillet
Το βιβλίο αυτό θέλει να βοηθήσει εκείνους που πιστεύουν, ώστε να έχουν μια πιο σωστή αντίληψη για το πώς ο Θεός «μιλάει» μέσα από τις σελίδες της Αγίας Γραφής. Όλοι γνωρίζουμε ότι η Αγία Γραφή είναι «θεόπνευστη»· ότι η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη μαζί περιέχουν τη «Θεία Αποκάλυψη», που λέμε ότι είναι ο «Λόγος του Θεού». Όλα αυτά όμως μπορούν να δημιουργήσουν σύγχυση. Οι άνθρωποι που έγραψαν τη Βίβλο δεν έγραφαν «καθ’ υπαγόρευση», αυτά που έγραφαν είναι και δικός τους λόγος. Πώς, λοιπόν, μπορούμε να πούμε ότι μέσω αυτών των κειμένων είναι ο Θεός που μιλάει; Το ερώτημα αυτό είναι ασφαλώς ουσιαστικό για την πίστη μας. Από την απάντηση που θα δώσουμε εξαρτάται ο τρόπος με τον οποίο θα διαβάσουμε την Αγία Γραφή, αλλά επίσης και ο τρόπος με τον οποίο θα κοιτάξουμε τον κόσμο. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)
-
ΖΕΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ, M&C Fontaine
Από τον Πρόλογο
Ο θάνατος ενός παιδιού, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη δοκιμασία, φέρνει κοντά μας τον πόνο του Θεού. Ο Πατέρας κάθε αγάπης ανέχθηκε αυτό το σκάνδαλο στο πρόσωπο του Εσταυρωμένου. Κάθε φορά πού ή ζωή ξανασταυρώνεται από μια αρρώστια, ένα ατύχημα ή τον πόλεμο, και, κάτω από τα βλέμματα των γονιών του, όπως ο Χριστός κάτω από το βλέμμα της Μαρίας, ένα παιδί κλείνει τα μάτια για τελευταία φορά, 6 πόνος είναι θεϊκός, θεϊκή και ή αδυναμία απάλειψης του, όπως θεϊκή και ή παντοδυναμία πού άπ’ αυτό το αποκορύφωμα δυστυχίας κάνει ν’ ανατείλει μια Υπόσχεση, μια βεβαιότητα ύστερα, υπερφυσική. Βεβαιότητα πού κάνει την ανάσταση ήδη παρούσα κι όσοι απομένουν σε τούτη την κοιλάδα των δακρύων πρέπει να δώσουν τη μαρτυρία τους.
