Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΥΡΟΥ ΙΩΑΝΝΗΣ-ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΡΓΑΣ (1607-1617) ΚΑΙ Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ
Ο τόμος περιλαμβάνει τα Πρακτικά της Επιστημονικής Ημερίδας που είχε πραγματοποιηθεί στην Ερμούπολη στις 18 Αυγούστου 2017, στη Μονή των Αδελφών του Ελέους στα πλαίσια των επετειακών εκδηλώσεων για τα 400 χρόνια από το μαρτυρικό θάνατο του επισκόπου Σύρας, Ιωάννη – Ανδρέα Κάργα (Βενετία, 11 Νοεμβρίου 1560 – Σύρα, 17 Οκτωβρίου 1617).
Περιεχόμενα
[8] Χαιρετισμός
[11] Πρόλογος
[17] ΚΩΣΤΑΣ ΔΑΝΟΥΣΗΣ
Το Αιγαίο μεταξύ της Ναυμαχίας της Ναυπάκτου (1571) και του Πολέμου της Κρήτης (1645)
[31] ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΣΑΠΙΔΗΣ
Ioannes -Andreas Carga, episcopus primus inter pares?
Προσπάθεια αντιπαραβολής της αρχιερατείας του με εκείνη των άλλων καθολικών επισκόπων των Κυκλάδων (Θήρας, Νάξου, Τήνου, Μήλον-Σίφνου, Άνδρου) της ιδίας περιόδου.
[49] π. ΜΑΡΚΟΣ ΦΩΣΚΟΛΟΣ
Joannes-Andreas Garga episcopus Sire(ne)nsis (1607-1617). To μεταρρυθμιστικό έργο του και ο μαρτυρικός του θάνατος.
[141] ΝΙΚΟΛΑΟΣ Μ. ΡΟΥΣΣΟΣ
Η ιστορία των τιμίων λειψάνων του μάρτυρα Ιωάννη-Ανδρέα Κάργα, επισκόπου Σύρου (1607-1617).
[155] BEN J. SLOT
Πληροφορίες για τον Ιωάννη-Ανδρέα Κάργα και τον GuzelceAli Pacha Istankoylu από σύγχρονα προς αυτούς διπλωματικά έγγραφα.
[169] ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΑΝΟΠΟΥΛΟΥ -ΚΩΣΤΑΣ Γ. ΤΣΙΚΝΑΚΗΣ
Οικογένεια, φύλο και πληθυσμός στη Σύρο. Η απογραφή του επισκόπου Domenico Marengo (1631).
[221] ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΟΥΔΗΣ
Διένεξη περί το πρόσωπο του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά μεταξύ καθολικών και ορθοδόξων στις Κυκλάδες κατά τον 17ο αιώνα.
[245] Βιογραφικά των εισηγητών
[251] Ευρετήριο ονομάτων
| ISBN: | 978-960-86859-3-2 |
|---|---|
| ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ | 23Χ17 |
| ΕΚΔΟΤΗΣ: | ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΕΠΙΣΚΟΠΗ ΣΥΡΟΥ |
| ΕΤΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ: | 2019 |
| ΣΕΙΡΑ | ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΤΕΚΜΗΡΙΑ – ΣΥΡΟΣ |
| ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ | ΜΑΡΙΑ-ΘΗΡΕΣΙΑ ΔΑΛΕΖΙΟΥ, Ιστορικός |
Σχετικά βιβλία
-
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΦΑΛΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ. Διεθνής Θεολογική Επιτροπή
ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ
Η μελέτη του θέματος «Η Εκκλησία και τα σφάλματα του παρελθόντος» προτάθηκε στην «Διεθνή Θεολογική Επιτροπή» εκ μέρους του Προέδρου της, του Καρδιναλίου J. Ratzinger, εν όψει του εορτασμού του Ιωβηλαίου του έτους 2000. Για την ετοιμασία αυτής της μελέτης σχηματίστηκε μια Υποεπιτροπή αποτελούμενη από τον αιδεσ. Christofer Begg, τον Πανοσ. Bruno Forte (πρόεδρο), τον αιδεσ. Sebastian Karotemprel, S.D.B., τον πανοσ. Roland Minnerath, τον αιδεσ. Thomas Norris, τον αιδεσ. P. Rafael Salazar Cardenas, M.Sp.S. και από τον πανοσ. Anton Strukelj. Οι γενικές συζητήσεις πάνω σ’ αυτό το θέμα έγιναν σε πολυάριθμες συναντήσεις της Υποεπιτροπής και κατά τη διάρκεια των εν απαρτία συνεδριάσεων αυτής της ίδιας της Διεθνούς Θεολογικής Επιτροπής, που έγιναν στη Ρώμη το 1998 και το 1999. Το παρόν κείμενο ενεκρίθη σε συγκεκριμένη διατύπωση, με τη γραπτή ψήφο της Συνόδου για τη Διδασκαλία της Πίστης και του Προέδρου της, ο οποίος στη συνέχεια έδωσε τη συγκατάθεσή του για τη δημοσίευση.
-
Έλληνες Καθολικοί στις τέχνες, τις επιστήμες, το δημόσιο βίο (19ο-20ο αιώνα). Ιωάννης Ασημάκης
Σκοπός του παρόντος λεξικού είναι, κατά κάποιο τρόπο, να ολοκληρώσει την προσπάθεια που άρχισε το 2011 με τις δυο βιβλιογραφίες, θεολογίας και ιστορίας, και το λεξικό καθολικών κληρικών στην Ελλάδα. Όπως και σ’ εκείνη την τριλογία έτσι και τώρα, η πρωτοβουλία είναι καθαρά εγχειριδιακή, δηλ. να παρέχει τα ερευνητικά εργαλεία, τις πηγές για περαιτέρω συστηματική μελέτη του καθολικισμού στην Ελλάδα. Με την παρούσα μελέτη, η στόχευση είναι να καταδειχθεί η πολύμορφη παρουσία του καθολικού στοιχείου στις τέχνες, τα γράμματα και το δημόσιο βίο πλήρως ενταγμένου στην ελληνική κοινωνία και καθόλου διαφοροποιούμενου εξαιτίας του δόγματος.
Τα πρόσωπα που καταγράφονται εντάχθηκαν ως Έλληνες καθολικοί, όχι με βάση τη ζωντάνια της σχέσης τους με την Καθολική Εκκλησία αλλά με το ότι ανατράφηκαν μέσα στο περιβάλλον της Καθολικής Εκκλησίας ή κάποια στιγμή ασπάστηκαν το καθολικό δόγμα. Μια δεύτερη εύλογη επισήμανση είναι ότι ενώ πολλοί είναι αλλοδαπής καταγωγής ή προέλευσης, θεωρούνται Έλληνες, στο φρόνημα, στη συνείδηση, στη νοοτροπία και όχι σπάνια στην υπηκοότητα.
Και ενώ υπάρχουν αναφορές σε Έλληνες καθολικούς σε δημοσιεύσεις τοπικού, γεωγραφικά, χαρακτήρα, λείπει από την ελληνική βιβλιογραφία μια μονογραφία που να τους περιλαμβάνει σε πανελλαδικό επίπεδο.
Η έκδοση παρουσιάζει 137 πρόσωπα.
Περισσότερες πληροφορίες ΕΔΩ
-
ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΔΟΚΙΜΙΑ, ΔΙΑΠΡΕΠΕΙΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΘΟΛΙΚΟΙ,π. Γρηγορίου
Μικρό πάνθεο διακεκριμένων Ελλήνων Καθολικών ανδρών διαφόρων εποχών, που με το ηθικό ανάστημα τους δόξασαν τα ελληνικά γράμματα, λάμπρυναν τον εκκλησιαστικό και πολιτικό βίο του τόπου και προήγαγαν με τη δραστηριότητα τους το φλέγον μέγα ενωτικό πρόβλημα. Γι’αυτό τους οφείλεται δίκαιος έπαινος της Πολιτείας και της Εκκλησίας.
Προσεχώς θα κυκλοφορήσει και άλλο παρόμοιο τεύχος με βιβλιογραφία άλλων διαπρεπών ανδρών, πού με την ποικιλόμορφη δραστηριότητα τους δόξασαν την Εκκλησία και την Πολιτεία. Το πάνθεο τέτοιων Ελλήνων Καθολικών ανδρών είναι πλούσιο σε μεγάλες προσωπικότητες, πού αποτελούν τιμή και δόξα για την Ελλάδα.
Π. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ
-
Η «ΠΕΡΙΚΛΕΙΣΤΗ» ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ, Καθολικά Σχολεία και Γυναικεία Εκπαίδευση στην Ελλάδα του 19ου Αιώνα, το Σχολείο του Τάγματος του Αγίου Ιωσήφ της Εμφανίσεως στην Αθήνα (1856-1893)
Το παρόν βιβλίο αναφέρεται στην εκπαίδευση που παρείχαν στην Ελλάδα τα σχολεία των καθολικών μοναστικών εκπαιδευτικών ταγμάτων μέσα από το παράδειγμα του σχολείου του τάγματος του Αγίου Ιωσήφ της Εμφανίσεως στην Αθήνα το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Η ιστορία του συγκεκριμένου σχολείου παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αφού είναι το πρώτο καθολικό μοναστικό τάγμα που εξασφαλίζει άδεια λειτουργίας ενός σχολείου για κορίτσια στην περιοχή της Αθήνας, σ’ ένα νομικό πλαίσιο ακόμα αρκετά ασαφές για την εκπαίδευση των θηλέων. Τα εκπαιδευτικά, τα πολιτικά και τα πολιτισμικά διακυβεύματα που ανακόπτουν το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα γύρω από την λειτουργία του σχολείου, παράλληλα με την ανάπτυξη και την συγκρότηση του νεοπαγούς ελληνικού κράτους και του εκπαιδευτικού του συστήματος αποτελούν τον κεντρικό πυρήνα της έρευνας.
Η έννοια της “περίκλειστης” εκπαίδευσης αναφέρεται ακριβώς στον κλειστό χαρακτήρα που έτσι και αλλιώς τα καθολικά σχολεία εν γένει είχαν, αλλά και στην αμυντική στάση που το σχολείο του Αγίου Ιωσήφ αναγκάστηκε να κρατήσει εξαιτίας της δύσκολης συχνά συμβίωσής του με τους κρατικούς θεσμούς. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
