ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΚΑΛΟΥ ΤΥΠΟΥ

Βλέπετε 1–30 από 59 αποτελέσματα

Show

Filter
    • «ΑΔΕΛΦΟΙ ΟΛΟΙ» Εγκύκλιος Επιστολή του Πάπα Φραγκίσκου

      «Αδελφοί όλοι», έγραφε ο Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης απευθυνόμενος σε όλους τους αδελφούς και τις αδελφές για να τους προτείνει μια μορφή ζωής που να έχει τη γεύση του Ευαγγελίου. Μεταξύ των συμβουλών του θέλω να τονίσω μία, στην οποία καλεί σε μια αγάπη που ξεπερνά τα όρια της γεωγραφίας και του χώρου. Σε αυτήν, ο Άγιος Φραγκίσκος αποκαλεί μακάριο εκείνον που αγαπά τον άλλο «σαν να ήταν δίπλα του, ακόμη κι όταν είναι μακριά από αυτόν».

      Με αυτά τα λίγα και απλά λόγια, εξήγησε το ουσιώδες μιας ευρείας αδελφοσύνης, η οποία καθιστά δυνατό να αναγνωρίσουμε, να εκτιμήσουμε και να αγαπήσουμε κάθε άνθρωπο πέρα από τη φυσική εγγύτητα, πέρα από τον γεωγραφικό τόπο στον οποίο αυτός γεννήθηκε ή όπου ζει.

    • ΚΩΔΙΚΑΣ ΚΑΝΟΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ της Καθολικής Εκκλησίας

      Ο Κώδικας Κανονικού Δικαίου της Καθολικής Εκκλησίας, Εκδοθείς κατά την Αρχιερατεία του Ποντίφικα Ιωάννη Παύλου του Β’.  Με κείμενα στα ελληνικά και στα λατινικά.

    • ΑΓΓΕΛΑ. Το Ιστορικό Διήγημα για τον Απαγχονισμό του Επισκόπου Σύρας Ιωάννη Κάργα. Γεώργιος Ξενόπουλος τ.Ι.

      Το Ιστορικό Διήγημα του Γεωργίου Ξενόπουλου τ.Ι.

      Για τον Απαγχονισμό του Επισκόπου της Σύρας Ιωάννη Α. Κάργα (1607-1617)

      ΑΓΓΕΛΑ

      Με σχόλια και σημειώσεις του  Μάρκου Ν. Ρούσσου – Μηλιδώνη

      …Το διήγημα αυτό άρχισε να εκδίδεται στο υπ’ αριθμόν 4317 τεύχος του Φεβρουαρίου 1939, και συνεχίστηκε ανελλιπώς ως τον αριθμό 4451 του Μαΐου 1941. Τότε, και ως τον Μάιο του 1946, η κυκλοφορία του περιοδικού διακόπηκε από τις Αρχές Κατοχής.

      Οι τρεις τελευταίες συνέχειες δημοσιεύτηκαν στους αριθμούς 4559, 4566 και 4572 του επανεκδοθέντος «Αγγελιαφόρου», με αντίστοιχες χρονολογίες έκδοσης τους μήνες Μάιο, Ιούνιο και Ιούλιο 1946.

      Τις συνέχειες της «Άγγελας», “best seller” των Συριανών για μία σχεδόν πενταετία, υπέγραφε ο Γ. Ξενόπουλος με το ψευδώνυμο «Ξέργιος», χρησιμοποιώντας το πρώτο κεφαλαίο γράμμα του επωνύμου του και τα 5 πεζά γράμματα του βαπτιστικού του ονόματος.

      Η απήχηση της «Άγγελας» στα πέτρινα χρόνια της έκδοσής της, ήταν πολύ μεγάλη. Πολλοί, μάλιστα, ήταν εκείνοι που ζητούσαν την επανέκδοσή της σε ένα τόμο.

      Φαίνεται ότι για οικονομικούς κυρίως λόγους, η επιθυμία τους δεν εκπληρώθηκε…

      Από την εισαγωγή του βιβλίου

    • ΩΣΑΝΝΑ. Θρησκευτικά και Λειτουργικά άσματα, Ζωζέφ Ακεψιμάς

      «Πες μου τι ψέλνεις, θα σου πω τι πιστεύεις»

      Το λειτουργικό (τελετουργικό) άσμα και, γενικότερα, το θρησκευτικό άσμα εκφράζει και συνάμα διαμορφώνει την πίστη του χριστιανού.

      Ποια είναι η διαφορά μεταξύ θρησκευτικού και λειτουργικού άσματος;

      Ψέλνουμε τα λειτουργικά άσματα κατά τη Θεία Λειτουργία και κατά τα διάφορα. Μυστήρια (Βάφτισμα, Γάμος κτλ.). Η Β΄ Σύνοδος του Βατικανού υπογράμμισε ότι «μουσική και άσμα αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της επίσημης Θείας Λατρείας» (Διάταξη Για τη Θεία Λατρεία § 112), και απέδωσε μάλιστα στη μουσική και ιδιαίτερα στο λειτουργικό άσμα τον χαρακτήρα ενός «υπηρεσιακού λειτουργήματος» (munus ministeriale), δηλαδή ένα μυστηριακό χαρακτήρα. Το λειτουργικό άσμα πρέπει να είναι «στενά δεμένο με τη λειτουργική πράξη», και επομένως παίζει ένα μυσταγωγικό ρόλο, δηλαδή μας «μυεί», μας εισάγει στο μυστήριο κάθε λειτουργικής πράξης (Άσμα Εισόδου, Προσκομιδής, Κοινωνίας, Βάφτισμα κτλ.). Μερικά άσματα, αυτά καθαυτά, αποτελούν μια αυτόνομη τελετουργική πράξη, όπως το Κύριε ελέησον, το Δόξα εν Υψίστοις, το Αγιος κτλ.).

      Το λειτουργικό άσμα γράφεται για να ψαλεί από πολλούς και, κατά συνέπεια, πρέπει να είναι κατανοητό και μάλιστα ευνόητο. Πολλές φορές, σε άλλο είδος ασμάτων ή ποίησης, ο στιχουργός μπορεί να εκφραστεί με τον τρόπο που του αρμόζει καλύτερα, χωρίς να τον απασχολεί ιδιαίτερα αν τα λόγια του είναι δυσνόητα. Αυτό δεν μπορεί να ισχύει για ένα άσμα που αποβλέπει να ψαλεί από πολλούς.

      Το θρησκευτικό άσμα έχει γενικό χαρακτήρα: δεν είναι «στενά δεμένο» με μια λειτουργική πράξη (π.χ. μια πρωινή προσευχή, άσματα για διάφορες ευλάβειες – Παναγίας, Αγίων κτλ.), και δεν συνιστάται για τη λειτουργική χρήση. Μπορεί (συχνά) να έχει συναισθηματικό χαρακτήρα και να εκφράζεται σε «δυϊκή» μορφή (Εγώ-Εσύ Χριστέ), ενώ ο πληθυντικός ταιριάζει περισσότερο στο λειτουργικό άσμα και στην έκφραση της Σύναξης κατά τις λειτουργικές πράξεις (Σε Υμνούμε, σε δοξολογούμε…).

    • «ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΑΓΑΛΛΕΣΤΕ», Πάπας Φραγκίσκος

      Αποστολική Παραίνεση για την κλήση στην αγιοσύνη μέσα στον σύγχρονο κόσμο

      Ο Κύριος διάλεξε τον καθένα από μας «για να γίνουμε άγιοι και αψεγάδιαστοι στην τελική κρίση» (Εφ. 1,14).

      Ο Κύριος ζητάει τα πάντα, και αυτό που προσφέρει είναι η αληθινή ζωή, η ευτυχία για την οποία πλαστήκαμε. Ο Κύριος μας θέλει αγίους και περιμένει από εμάς να μην αρκούμαστε σε μια μέτρια, συμβιβαστική και φτηνή ύπαρξη.

      Μου αρέσει να βλέπω την αγιοσύνη στον λαό του υπομονετικού Θεού: Στους γονείς που μεγαλώνουν με πολλή αγάπη τα παιδιά τους, στους άνδρες και τις γυναίκες που εργάζονται για να φέρουν το ψωμί στο σπίτι, στους αρρώστους, τις ηλικιωμένες μοναχές που συνεχίζουν να χαμογελούν.

      Αυτή είναι πολλές φορές η αγιοσύνη « της διπλανής πόρτας», αυτών που ζουν κοντά μας και είναι μια αντανάκλαση της παρουσίας του Θεού, ή, για να χρησιμοποιήσω μιαν άλλη έκφραση, «η μεσαία τάξη της αγιοσύνης».

      Λατινικός τίτλος:  GAUDETE ET EXSULTATE, Esortazione Apostolica sulla chiamata alla santità nel mondo contemporaneo (19 Μαρτίου 2018)

    • ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ Ο ΚΟΣΜΟΣ, π. Αθανάσιου Αρμάου

      ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ

      ΕΥΓΝΩΜΟΝΩ ολόθερμα όλους εκείνους πού, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, με ώθησαν να δημοσιεύσω την ανθολογία ετούτη. Είναι καρπός μιας μακρόχρονης δημοσιογραφικής εργασίας, με κινητήρια δύναμη το διάλογο και τη δίψα για την αλήθεια. Ευγνωμονώ και σένα, περιστατικέ αναγνώστη, πού δέχεσαι να δώσεις λίγο από τον πολύτιμο χρόνο σου στις γραμμές ετούτες. Ελπίζω να μη σε απογοητεύσω. Αντίθετα θα θεωρήσω μεγάλη μου τιμή το διάλογο μαζί σου.

    • ΖΕΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ, M&C Fontaine

      Από τον Πρόλογο

      Ο θάνατος ενός παιδιού, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη δοκιμασία, φέρνει κοντά μας τον πόνο του Θεού. Ο Πατέρας κάθε αγάπης ανέχθηκε αυτό το σκάνδαλο στο πρόσωπο του Εσταυρωμένου. Κάθε φορά πού ή ζωή ξανασταυρώνεται από μια αρρώστια, ένα ατύχημα ή τον πόλεμο, και, κάτω από τα βλέμματα των γονιών του, όπως ο Χριστός κάτω από το βλέμμα της Μαρίας, ένα παιδί κλείνει τα μάτια για τελευταία φορά, 6 πόνος είναι θεϊκός, θεϊκή και ή αδυναμία απάλειψης του, όπως θεϊκή και ή παντοδυναμία πού άπ’ αυτό το αποκορύφωμα δυστυχίας κάνει ν’ ανατείλει μια Υπόσχεση, μια βεβαιότητα ύστερα, υπερφυσική. Βεβαιότητα πού κάνει την ανάσταση ήδη παρούσα κι όσοι απομένουν σε τούτη την κοιλάδα των δακρύων πρέπει να δώσουν τη μαρτυρία τους.

    • ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΔΟΚΙΜΙΑ, ΔΙΑΠΡΕΠΕΙΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΘΟΛΙΚΟΙ,π. Γρηγορίου

      Μικρό πάνθεο διακεκριμένων Ελλήνων Καθολικών ανδρών διαφόρων εποχών, που με το ηθικό ανάστημα τους δόξασαν τα ελληνικά γράμματα, λάμπρυναν τον εκκλησιαστικό και πολιτικό βίο του τόπου και προήγαγαν με τη δραστηριότητα τους το φλέγον μέγα ενωτικό πρόβλημα. Γι’αυτό τους οφείλεται δίκαιος έπαινος της Πολιτείας και της Εκκλησίας.

      Προσεχώς θα κυκλοφορήσει και άλλο παρόμοιο τεύχος με βιβλιογραφία άλλων διαπρεπών ανδρών, πού με την ποικιλόμορφη δραστηριότητα τους δόξασαν την Εκκλησία και την Πολιτεία. Το πάνθεο τέτοιων Ελλήνων Καθολικών ανδρών είναι πλούσιο σε μεγάλες προσωπικότητες, πού αποτελούν τιμή και δόξα για την Ελλάδα.      

      Π. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ

    • Ν’ΑΓΑΠΑΣ. ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ, Μιχαήλ Κουάστ

      ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥΣ

      Κανένα βιβλίο δεν είναι ποτέ δυνατό ν’ αντικαταστήση την έξυπνη διαπαιδαγώγηση και το γεμάτο αγάπη ενδιαφέρον ενός παιδαγωγού. Δυστυχώς πολλοί νέοι δεν έχουν την ευτυχία να συναντήσουν στη ζωή τους τον πατέρα ή τον μεγαλύτερο αδελφό ή φίλο, που θα τους βοηθήσουν αποτελεσματικά στην ανάπτυξή τους. Το βιβλίο τούτο έχει ακριβώς γραφτή γι’ αυτούς, και προσπαθεί  ν’ αναπληρώση αυτή τη σοβαρή έλλειψη.

      Οι παιδαγωγοί επίσης θα’ βρουν — το ελπίζομε — μέσα στις σελίδες αυτές, μερικά δεδομένα που θα τους βοηθήσουν να εμβαθύνουν στις γνώσεις τους για τούς εφήβους και κάποιους προσανατολισμούς ή στοιχεία μεθόδου που θα τους οδηγήσουν στην εργασία τους. “Αν μάλιστα διαβαστή συγχρόνως από παιδαγωγούς και νέους, το ημερολόγιο του Δημήτρη θα χρησιμεύση για να ζωντανέψη και να παρατείνη ανάμεσα στους μεν και τους δε, τον καρποφόρο εμπιστευτικό διάλογο.

    • ΒΙΒΛΙΚΗ ΔΙΔΑΧΗ 4. Antonio Girlanda

      ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ

      ΠΡΟΛΟΓΟΣ

      Ti είναι ή Βίβλος;

      “Ολοι γνωρίζομε, ή νομίζομε ότι γνωρίζομε, τί είναι ή Βίβλος. Έξαλλου, είναι τό πιο διαδεδομένο βιβλίο μεταξύ των ανθρώπων, ιδιαίτερα στους καιρούς μας. Αλλά τή διάδοση αυτή πολύ σπάνια συνοδεύει και ή αντίστοιχη κατανόηση. Θά μπορούσαμε νά συγκρίνομε τό πιό πάνω αρχικό ερώτημα μέ εκείνο πού ό Ιησούς απηύθυνε προς τούς μαθητές του: «Ποιος λέγουν οί άνθρωποι ότι είμαι; (Μάρκ. 8,27). Οί απόστολοι ανέφεραν στόν Ιησού μερικές γνώμες πού κυκλοφορούσαν ώς πρός τό πρόσωπο του. Γιά μερικούς, ήταν ό  Ιωάννης ό Βαπτιστής πού ξαναζούσε, γιά άλλους, ό  Ηλίας, ό προφήτης πού εξαφανίσθηκε στό πύρινο όχημα, άλλοι τόν θεωρούσαν ώς ένα άπό τούς προφήτες.

      Δέν ήταν εύκολο νά αναγνωρίσουν στόν Ιησού τόν Μεσσία τής υποσχέσεως, τόν αποσταλμένο του Θεού γιά τή σωτηρία του ανθρώπου, τόν ίδιο τόν Υιό του Θεού. Μονάχα οι πνευματικά δεμένοι μαζί του είχαν αρχίσει νά τό μαντεύουν, καί τελικά τόν αναγνώρισαν μετά άπό τήν τραγωδία του σταυρού καί τήν αναπάντεχη ανάσταση.

    • ΒΙΒΛΙΚΗ ΔΙΔΑΧΗ 3. Antonio Girlanda

      ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ

      ΠΡΟΛΟΓΟΣ

      Ti είναι ή Βίβλος;

      “Ολοι γνωρίζομε, ή νομίζομε ότι γνωρίζομε, τί είναι ή Βίβλος. Έξαλλου, είναι τό πιο διαδεδομένο βιβλίο μεταξύ των ανθρώπων, ιδιαίτερα στους καιρούς μας. Αλλά τή διάδοση αυτή πολύ σπάνια συνοδεύει και ή αντίστοιχη κατανόηση. Θά μπορούσαμε νά συγκρίνομε τό πιό πάνω αρχικό ερώτημα μέ εκείνο πού ό Ιησούς απηύθυνε προς τούς μαθητές του: «Ποιος λέγουν οί άνθρωποι ότι είμαι; (Μάρκ. 8,27). Οί απόστολοι ανέφεραν στόν Ιησού μερικές γνώμες πού κυκλοφορούσαν ώς πρός τό πρόσωπο του. Γιά μερικούς, ήταν ό  Ιωάννης ό Βαπτιστής πού ξαναζούσε, γιά άλλους, ό  Ηλίας, ό προφήτης πού εξαφανίσθηκε στό πύρινο όχημα, άλλοι τόν θεωρούσαν ώς ένα άπό τούς προφήτες.

      Δέν ήταν εύκολο νά αναγνωρίσουν στόν Ιησού τόν Μεσσία τής υποσχέσεως, τόν αποσταλμένο του Θεού γιά τή σωτηρία του ανθρώπου, τόν ίδιο τόν Υιό του Θεού. Μονάχα οι πνευματικά δεμένοι μαζί του είχαν αρχίσει νά τό μαντεύουν, καί τελικά τόν αναγνώρισαν μετά άπό τήν τραγωδία του σταυρού καί τήν αναπάντεχη ανάσταση.

    • ΒΙΒΛΙΚΗ ΔΙΔΑΧΗ 2. Antonio Girlanda

      ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ

      ΠΡΟΛΟΓΟΣ

      Ti είναι ή Βίβλος;

      “Ολοι γνωρίζομε, ή νομίζομε ότι γνωρίζομε, τί είναι ή Βίβλος. Έξαλλου, είναι τό πιο διαδεδομένο βιβλίο μεταξύ των ανθρώπων, ιδιαίτερα στους καιρούς μας. Αλλά τή διάδοση αυτή πολύ σπάνια συνοδεύει και ή αντίστοιχη κατανόηση. Θά μπορούσαμε νά συγκρίνομε τό πιό πάνω αρχικό ερώτημα μέ εκείνο πού ό Ιησούς απηύθυνε προς τούς μαθητές του: «Ποιος λέγουν οί άνθρωποι ότι είμαι; (Μάρκ. 8,27). Οί απόστολοι ανέφεραν στόν Ιησού μερικές γνώμες πού κυκλοφορούσαν ώς πρός τό πρόσωπο του. Γιά μερικούς, ήταν ό  Ιωάννης ό Βαπτιστής πού ξαναζούσε, γιά άλλους, ό  Ηλίας, ό προφήτης πού εξαφανίσθηκε στό πύρινο όχημα, άλλοι τόν θεωρούσαν ώς ένα άπό τούς προφήτες.

      Δέν ήταν εύκολο νά αναγνωρίσουν στόν Ιησού τόν Μεσσία τής υποσχέσεως, τόν αποσταλμένο του Θεού γιά τή σωτηρία του ανθρώπου, τόν ίδιο τόν Υιό του Θεού. Μονάχα οι πνευματικά δεμένοι μαζί του είχαν αρχίσει νά τό μαντεύουν, καί τελικά τόν αναγνώρισαν μετά άπό τήν τραγωδία του σταυρού καί τήν αναπάντεχη ανάσταση.

    • ΒΙΒΛΙΚΗ ΔΙΔΑΧΗ 1. Antonio Girlanda

      ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ

      ΠΡΟΛΟΓΟΣ

      Ti είναι ή Βίβλος;

      “Ολοι γνωρίζομε, ή νομίζομε ότι γνωρίζομε, τί είναι ή Βίβλος. Έξαλλου, είναι τό πιο διαδεδομένο βιβλίο μεταξύ των ανθρώπων, ιδιαίτερα στους καιρούς μας. Αλλά τή διάδοση αυτή πολύ σπάνια συνοδεύει και ή αντίστοιχη κατανόηση. Θά μπορούσαμε νά συγκρίνομε τό πιό πάνω αρχικό ερώτημα μέ εκείνο πού ό Ιησούς απηύθυνε προς τούς μαθητές του: «Ποιος λέγουν οί άνθρωποι ότι είμαι; (Μάρκ. 8,27). Οί απόστολοι ανέφεραν στόν Ιησού μερικές γνώμες πού κυκλοφορούσαν ώς πρός τό πρόσωπο του. Γιά μερικούς, ήταν ό  Ιωάννης ό Βαπτιστής πού ξαναζούσε, γιά άλλους, ό  Ηλίας, ό προφήτης πού εξαφανίσθηκε στό πύρινο όχημα, άλλοι τόν θεωρούσαν ώς ένα άπό τούς προφήτες.

      Δέν ήταν εύκολο νά αναγνωρίσουν στόν Ιησού τόν Μεσσία τής υποσχέσεως, τόν αποσταλμένο του Θεού γιά τή σωτηρία του ανθρώπου, τόν ίδιο τόν Υιό του Θεού. Μονάχα οι πνευματικά δεμένοι μαζί του είχαν αρχίσει νά τό μαντεύουν, καί τελικά τόν αναγνώρισαν μετά άπό τήν τραγωδία του σταυρού καί τήν αναπάντεχη ανάσταση.

    • ΔΙΔΑΧΗ ΤΩΝ ΔΩΔΕΚΑ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ. π.Μάρκου Φώσκολου

      Πρόλογος

      Το έτος 1873 ανακαλύφθηκε στη Βιβλιοθήκη της Μονής του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων στην Κωνσταντινούπολη, από το μητροπολίτη Νικομήδειας Φιλόθεο Βρυέννιο, ένας χειρόγραφος περγαμηνός κώδικας (Codex Hierosolymitanus 54 Η), ανάμεσα στα περιεχόμενα του οποίου υπήρχε αντιγραμμένη και μια μικρή κατηχητική πραγματεία που έφερε τον τίτλο «Διδαχή των δώδεκα Αποστόλων». Ο ίδιος μητροπολίτης δημοσίευσε το μικρό αυτό κατηχητικό έργο δέκα χρόνια αργότερα, στα 1883. Ο περγαμηνός αυτός κώδικας είχε αντιγραφεί στα 1056 από παλαιότερο χειρόγραφο και περιέχει, εκτός από τη “Διδαχή”, και άλλα παλαιοχριστιανικά κείμενα.

    • ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΣΑΡΚΑΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ. Τερτυλλιανός

      ΠΡΟΛΟΓΟΣ

      Πατερικός Άμβωνας 2. Και πάλι από τον Τερτυλλιανό, με το Περί της σάρκας του Χριστού, το οποίον γράφηκε το 206, για να αναιρέσει τη δοκητική αντίληψη ότι ο Κύριος είχε σώμα φαινομενικό. Ένα άλλο λοιπόν έργο της πρώιμης λατινικής χριστιανικής φιλολογίας στην ελληνική.

      Είναι γνωστό – το σημείωσα στην εισαγωγή του «Πατερικού Άμβωνα 1», παρουσιάζοντας τα «περί μαρτυρίας της ψυχής» και «περί του βαπτίσματος» – ότι ο Τερτυλλιανός είναι και δημιουργός σχεδόν της χριστιανικής λατινικής γλώσσας. Είναι επίσης γνωστό, ότι η γλώσσα διαφοροποιεί –μαζί με άλλες παραμέτρους και άλλα δεδομένα του πνευματικού κλίματος κάθε λαού- τους ίδιους τους εκκλησιαστικούς συγγραφείς. Εξού και η αναγκαιότητα που υφίσταται, ώστε να προχωρήσει ο «Πατερικός Άμβωνας» του «Γραφείου Καλού Τύπου» με την παρουσίαση και άλλων έργων Λατίνων Εκκλησιαστικών Συγγραφέων. Η πρόσβαση στη σκέψη τους πρέπει να γίνει όσο το δυνατό πιο άμεση και για το ελληνικό κοινό, παρ’ όλα τα μειονεκτήματα του μεταφρασμένου κειμένου.

       

    • ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ, ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣ. Τερτυλλιανός

      ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

      (DE TESTIMONIO ΑΝΙΜΑΕ)

      Στο Apologeticum ο Τερτυλλιανός κατέκρινε τις στρεβλές ιδέες των «εθνικών» για τους θεούς και τοποθετείται -μαζί με όλους τους χριστιανούς- στο θέμα αυτό, λέγοντας ότι αυτό που σέβονται οι χριστιανοί είναι ο ένας αληθινός θεός, που δημιούργησε το σύμπαν δια του δημιουργικού του λόγου εκ του μηδενός, για να λαμπρυνθεί η μεγαλειότητα του. Γι’ αυτό ακριβώς οι Έλληνες ονόμασαν τούτο κόσμον (κεφ. 17).

      Αντίθετα οι θεοί των «εθνικών» ήσαν κοινοί θνητοί άνθρωποι. Ο Θεός των χριστιανών είναι Θεός αληθινός, ζων αιώνια. Οι δε αλήθειες του χριστιανισμού είναι κατατεθειμένες στην Αγία Γραφή, από την οποίαν σοφιστές και αρχαίοι φιλόσοφοι άντλησαν πολλές από αυτές (κεφ. 46-47).

    Start typing and press Enter to search

    Shopping Cart

    Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.